به سر دارم هوای تو به دل شور و نوا دارم
هوایی شد دل تنگم هوای کربلا دارم
هوای گنبد و صحنت هوای عطر شش گوشه
به سر شوق بساط روضه در پایین پا دارم
شب و گریه، شب و زاری، من و هرشب عزاداری
ببین اشکم شده جاری مگر جز تو که را دارم؟
شب جمعه، شب رحمت، ز روی بام با نیت
سلامت می دهم یعنی درون صحن جا دارم
تمام دل خوشی هایم، تسلای دلم این است
اگر دورم ولی آقا علی موسی الرّضا دارم
ز قول مادری خسته کنار گودی گودال
درون روضه ام امشب ندایی آشنا دارم
بنیّ نور چشمانم، بنیّ میوه ی جانم
برای خشکی کامت همیشه گریه ها دارم
برو از قتلگه بیرون، دگر کافی ست ای ملعون
به زیر چکمه ی نحست شهیدی سر جدا دارم
فائزه سادات معززی
