خوانده شده توسط حاج آقا منصور ارضی، شب ۱۹ ماه رمضان ۱۴۰۲
الله اکبر، این نماز آخرین است
پشت سر من، ابن ملجم در کمین است
کوفه، صدایم را نکن هرگز فراموش
سوز نوایم را نکن هرگز فراموش
با مردم بی چشم و رو حرفی ندارم
محراب مسجد، بهر رفتن بی قرارم
شمشیر، کاری کرد کامل شد جنایت
شد منهدم بر خلق، ارکان هدایت
فُزتُ وَ رَبِّ الکَعبه... شد فرقم شکسته
انگار زهرا آمده پیشم نشسته
یادم نرفته فاطمه بر من سپر شد
در پشت در ماند و وجودش شعله ور شد
ایثار زهرا داد از فتنه نجاتم
در مسجد یثرب نشد مو از سرم کم
بی فاطمه اوضاع حیدر شد دگرگون
در مسجد کوفه سرم شد غرق در خون
سی سال با یاد در و دیوار مُردم
در بین کوچه از مغیره طعنه خوردم
هر بار از در رد شدم، افتادم از پا
از پیش بستر رد شدم، افتادم از پا
اطرافیان، خاک عبایم را تکاندند
تا خانه با زحمت مرا آخر رساندند
گفتم که دستم را کسی اینجا نگیرد
در پیش زینب بازوانم را نگیرد
زینب که تاب غصه را آخر ندارد...
ای وای اگر بیند حسینم سر ندارد
زینب کجا و دیدن ساعات آخر؟!
زینب کجا و دیدن ذبح برادر؟!
ای وای اگر باشد ببیند ماجرا را
رأس جدای بر فراز نیزه ها را
محمد جواد شیرازی
