اگرچه خسته ای از دوری اش، نشو دلسرد
امام، منتظرت مانده زودتر برگرد
به زیر سایه ی جز حضرتش نرو هرگز
که بر سرت همه ی عمر، سایه اش گسترد
به جز هر آن عملی که به عشق او کردیم
تلاش و طاعت دیگر نداشت دستاورد
امام عصر خودش با دعای نیمه شبش
به سینه ام غم عشقِ حسین را پرورد
چه فرصتی است مهیا که با امام زمان
به چشم های ترِ خویش می شوم همدرد
حسین با لب خشکش چه خطبه هایی خواند
ولی چه گویم ازین غم که از همه شد طرد
صدا زد از جگرش العطش ولیکن شمر
به دست، خنجر کندی به جای آب آورد
همینکه کرد دعا زیر لب برای همه
به ضربه ی لگدی شمر پشت و رویش کرد
نشست بر روی سینه، دوازده ضربه...
زد از قفا به گلویش، حرامیِ نامرد
محمد جواد شیرازی
