خدا کرده مشخص بر همه باب نجاتش را

خدا کرده مشخّص بر همه باب نجاتش را
تجلّی داده در ذات علی کلّ صفاتش را
کسی که از صراط روز محشر رد شود فردا
یقینا کرده امضا مرتضی برگ براتش را

 

به هنگام کراماتش بشر حیران، ملک مات است
به لب نام علی بردم دلم گرم مناجات است
اگر با مرتضی باشی یقینا با خدا هستی
که فرموده پیمبر حبّ حیدر از عبادات است

 

برای درک فضلش عابدی که کرده کوتاهی
ندارم شک تمام عمر رفته سمت گمراهی
رسول الله فرموده عبادت می کند هرکس
که در عالم نظر بر چهره ی حیدر کند گاهی

 

امیرالمؤمنین نور خداوند جلی باشد
ندارد بویی از ایمان کسی که بی ولی باشد
بگو ذکر علی بن ابی طالب به هر مجلس
که زینت بخش هر مجلس نوای یا علی باشد

 

کسی را که فلک را با سر انگشت چرخانده
خدا خوانم؟ بشر گویم؟ شدم مبهوت و درمانده
چه گویم من که حتی دشمنش هم اینچنین گفته:
کسی جز مرتضی موی سر ما را نرویانده

 

خدا بخشیده بر حیدر جلال و جلوه ای بارز
که مانده از بیان عمق آن تیغ زبان عاجز
یکی یک دانه و یکتای خالق کیست جز حیدر
کسی غیر از علی مولود کعبه می شود؟ هرگز

 

بحمدلله و المنه منم خاک در قنبر
به دل دارم ولای مرتضی را همچنان گوهر
کسی را بعد پیغمبر، بخوانم مقتدای خود
که امر ازدواجش را خدا داده به پیغمبر

 

در آغوش نبی شد تربیت از کودکی، حیدر 
علی بوده است داماد و وصیّ و جان پیغمبر
برای حضرت صدّیقه در بین تمام خلق
نباشد همسر و کفوی به غیر از فاتح خیبر

کسی که با علی باشد یقینا با خدا باشد
اگر از شوق وصل او بمیرم من، به جا باشد
حسن یک گوشه از فضل امیرالمومنین بوده
نمای دیگر از فضلش شهید کربلا باشد

ندارد جانشینی جز علی، طاها بدون شک
فقط او بوده کفو حضرت زهرا بدون شک
به جز پیغمبری هر منصبی که بهر هارون بود
خدا آن را به حیدر داده در دنیا بدون شک

شیخ مهدی علی قاسمی