دانلود صوت شعر با نوای حاج آقا منصور ارضی، مراسم دعای کمیل، ماه رجب ۱۴۰۱
"صدق الله العلی العظیم"
اگر بناست ببخشد مرا خدای علی
سزاست آن که ببخشد فقط برای علی
کمیت توبه ی من بی کمیل می لنگد
نجات داده مرا بارها دعای علی
هر آن که خواند علی را، خدا نگاهش کرد
رضای حضرت حق است در رضای علی
هوای طفل زمین خورده را پدر دارد
فدای این پدر مهربان، فدای علی
برای روز پدر، کاش در نجف بودم
که باز سر بگذارم به زیر پای علی
پیام حق به همه، روز سَدُّ الابواب است
که نیست هیچ کسی محرمم سوای علی
خوشا به حال نبی، وقت خلوتش با رب
شنید در شب معراج خود، صدای علی
علی نخوانده خودش را خدا قبول ولی
چه شد که خواند خودش را "علی"، خدای علی
کنون که سفره ی احسان مرتضی پهن است
بگیر کرب و بلا، از کرم سرای علی
علی حواله دهد تا بخوانم از نوه اش
همان که شد بدنش جمع در عبای علی
همان که پیکر رعنایش ارباً اربا شد
فدای آن تن صد چاک و ناله های علی
حسین پیش علی اکبرش زمین افتاد
شکست قامت ارباب در عزای علی
محمد جواد شیرازی