نیمه ی ماه را قمر حسن است

نیمه ی ماه را قمر حسن است
طاعت ما سلام بر حسن است

هر چه از پنج اصل دین خواندیم
با فروعش، نهفته در حسن است

حمد و توحید و قدر و اعطیناست
کل قرآن به مختصر، حسن است

در سحر برکتی است لایُوصَف
علت برکت سحر حسن است

روح لبخند مرتضی و بتول
بهجت مادر و پدر حسن است

سائلی که جذام هم دارد
همدم سفره اش نگر، حسن است

هم غذا با سگی گرسنه شدن
مردِ اینگونه با هنر حسن است

فحش می خورد و مرحمت می کرد
این چه خُلقی است این قدر حسن است

دید تاریخ در میان جمل
فاتح خیبری دگر حسن است

رعد تکبیرهاش، زلزال است
خار چشم فَمَن کَفَر، حسن است

قاسمی که غیور کرب و بلاست
وارث تیغ شیر نر، حسن است

تیغ صلحش به عالمی فهماند
صاحب شوکت و ظفر حسن است

عزت مؤمنین ولایت اوست
صدفِ شأن را گهر حسن است

آن کسی که میان آل کسا
از همه شد شکسته تر حسن است

آن کسی که به چشم خود دیده
مادر افتاده در گذر حسن است

کوچه... دیوار... طشت... زهر جفا...
معنی لفظ خون جگر حسن است

محمد جواد شیرازی

بر ماه شب نیمه ی این میکده سوگند

بر ماه شب نیمه ی این میکده سوگند

مثل تو ندیده است کسی کودک دلبند

 

خورده دلم از صبح همان روز نخستین

با مهر تو ای دست گل فاطمه پیوند

 

در لطف و عطا و کرم و بخشش و رحمت

گشتیم و ندیدیم کسی را به تو مانند

 

هر گوشه ای از نام تو حاجات گرفتند

از کوفه بگو تا به بخارا و سمرقند

 

حاتم که زبانزد شده در جود و سخاوت

یک عمر، بساطش به در خانه ات افکند

 

در بند توام، عبد توام، نام تو بردم

کوه گنهم را به تو بخشید خداوند

 

حکاک ازل شیر اُحد، نام حسن را

با خط خوشش سر در تالار دلم کند

 

تو زندگی ات خرج فقیران شده عمری

هر سائل محزون به کنارت شده خرسند

 

آن شامی بد خُلق هم از سوی تو حتی

چیزی نشنیده است به جز رحمت و لبخند

 

در آرزوی وصف تو مردند هزاران

تمثال گر و شاعر و نقاش و هنرمند

 

هر بار نقاب از رخت افتاد خدا گفت

جبریلِ امین دود کند بهر تو اسپند

 

جنگیدن قاسم همه اش از جمل توست

مردانگی ات خوب رسیده است به فرزند

 

"یا فاطمه" را یاد غمت، خیل شهیدان

با غصه نوشتند به هر پرچم و سربند

 

آن روز دوشنبه، وسط کوچه و مادر

گریان شده ایم از غم این واقعه هر چند...

 

هرگز کسی از راز تو آگاه نگشته

آن را که تو دیدی همه در پرده شنیدند

 محمد جواد شیرازی

همیشه پای تو می مونم

زمینه امام حسن مجتبی علیه السلام

دانلود سبک

۱
همیشه پای تو می مونم
از عشقت آقاجون می خونم
نوکر توام و می دونم
نوکریم و به تو مدیونم

آب و گل من
نور لم یزلی
عشق دل من
حسن بن علی

حسن بن علی حسن بن علی

-_-_-_-_-_-_-_-_
۲
فریضه هام و مستحب هام
ترانه ی قشنگه شب هام
حسن حسن حسن می خونم
أنا سائلکم رو لب هام

توی بحث کرم
ضرب المثلی
بی پرده بگم
که بی بدلی

حسن بن علی حسن بن علی

-_-_-_-_-_-_-_-_
۳
دلداده ام و تو دلبری
شمشیر که می زنی محشری
شتر سوار ملعون فهمید
تو معرکه خودِ حیدری

از شجاعت تو
چی بگم که یلی
این جمله بسه
فاتح جملی

حسن بن علی حسن بن علی

-_-_-_-_-_-_-_-_
۴
کنار تو باشم تضمینم
حرم داری میون سینه ام
ایشالا یه روزی میاد که
حسن حسن بشه تلقینم

یه عمره برام
خیر العملی
حتی تو بهشت
بهترین غزلی

حسن بن علی حسن بن علی

 

بر لب هر عاشقی گل کرده امشب یا حسن

بر لب هر عاشقی گل کرده امشب یا حسن

می شوم عبد خدا ماه مبارک با حسن

 

ما اگر عبد حسینیم و گدای زینبیم

بر خود زینب قسم کرده جدا ما را حسن

 

رزق آب و نان من دائم ازین خانه رسید

نیستم مدیون دربار کسی الا حسن

 

سود با ما می شود گر کلب او گردیم ، چون...

...لقمه بر سگ می دهد ،  دردانه ی زهرا ، حسن

 

تا که جان دارم میان تن دم از او می زنم

شافع عقبی حسن ...مولا حسن... آقا حسن

 

ذکر یاسبّوح و قدوسم شده یا مجتبی

می روم سجده به عشق اینکه گویم یا حسن

 

کوری چشم زنی که قاتل پیغمبر است

می نویسم روی قلبم "سیدی مولا حسن"

 

ای که در شهر مدینه شهره گشتی بر کرم

یک نظر بر این گدا کن ماه دل آرا حسن

 

نیمه ی ماه است و دستم خالی و رویم سیاه

حقّ زهرا مادرت اُنظُر الیّ یاحسن

 

مهدی علی قاسمی

فاطمه جان اگر به تاب و تبم

فاطمه جان اگر به تاب و تبم

یا اگر مست و غرق در طربم

 

شادی ات شاد و سرخوشم کرده

نه که دیوانه، نه که بی ادبم

 

مطربانه قبول کن از من

"حق مبارک کند" به روی لبم

 

تا سحر یا حسن حسن گفتم

جای ذکر و نمازِ نیمه شبم

 

دور گهواره جای سائل نیست؟

تشنه ی یک طواف مستحبم

 

جلو انداخت کار من را عشق

گرچه در راه بندگی عقبم

 

همه اش از بزرگی خودت است

من اگر کلب سَیدُالعربم

 

سروری کردن است در نَسبت

نوکری کردن است در نسبم

 

سر من هدیه ای است ناقابل

از مریدان مکتب وهبم

 

من نگفتم به من عطا بکنی!

تو همیشه... همیشه در عجبم!

 

محمد جواد شیرازی

 

پ ن: سَیدُالعرب از القاب مولا امیرالمومنین علی علیه السلام است.

قبل از سلام کردن سائل سلام کرد

یااَبا مُحَمَّدٍ یاحَسَنَ بنِ عَلِیِ اَیُّهَا المُجتَبی یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه

 

قبل از سلام کردن سائل سلام کرد

این بار هم کرامت خود را تمام کرد

 

در حیرت است واژه ایثار از حسن

نان شبش دوباره نثار غلام کرد

 

تا دید فاطمه که گره خورده کار من

ذکر مرا "کریم علیه السلام" کرد

 

زنجیر عقل مانع عشقش نمی شود

هر کس که پای درس حسن ثبت نام کرد

 

رحمت به آن کریم که از لطف بی حدش

با جبرئیل، شاعر خود هم کلام کرد

 

ابیات مِدحتش همه بیت المقدس اند

ترویج مدح، صاحب بیت الحرام کرد

 

در خاطر یلان عرب ماند، در جمل

جنگی که با سپاه سواره نظام کرد

 

چشمم به احترام قدومش به سجده رفت

کامم برای بوسه به دستش قیام کرد

 

نامرد آمدم به در خانه اش ولی

آقا نظاره کرد و مرا با مرام کرد

 

در خاطرم نمانده که شغلم گدایی است

از بس گدای فاطمه را احترام کرد

 

از خود گریختم که مرا بندِ خود کند

حالا غلام یا سگ خود هر کدام کرد

 

محمد جواد شیرازی

۹۴/۵

 

هستی ما هست از هستِ کریم

السلام علیک یا ابامحمد یا حسن بن علی

 

ما سوی شد سائل دست کریم

هستی ما هست از هستِ کریم

 

نیمه ی ماه خدا حس می کنم

بر سر خود گرمی دست کریم

 

برجمالش ماه هم سجده کُنَد

بسکه نورش هست برجَسته ، کریم

 

گر درون کوچه ای شد ازدحام

رو به روی خانه بنشسته ، کریم

 

سیل سائل ها اگر سویش روند

کی شود از بینوا خسته ، کریم؟

 

بر درِ بیت الحسن دیدم که هست

حاتم طائی تهیدستِ کریم

 

فاش گویم بین اسماء خدا

ذکر من گردیده پیوسته : «کریم»

 

خاک پای آن کسی هستم که هست

خاک پا و واله و مستِ کریم

 

هفت پشت من تماماً بوده اند

سینه چاک و عبد دربستِ کریم

 

من که باشم که دم از حیدر زنم

بر علی گردیده دلبسته ، کریم

 

گر دل ما هست مجنون حسین

این دل ما را گره بسته ، کریم

 

آخرش آن یار می آید زراه

بعد از آن دارد دو گلدسته کریم

 

مهدی علی قاسمی - ۹۴/۴

ای بنده ی رب رحیم آقا حسن جان

دانلود صوت شعر با نوای کربلایی محمد حسین پویانفر

ای بنده ی رب رحیم آقا حسن جان

یا مَن یُسَمّیٰ بالکریم آقا حسن جان

تنها صراط مستقیم آقا حسن جان

ارباب مایی از قدیم آقا حسن جان

 

ای معنی یا نور و یا قدوسم آقا

تا زنده ام نعلینتان می بوسم آقا

 

دُر گران از بحر تا ساحل رسیده

استاد اخلاق ابوفاضل رسیده

پروانه ها... شمعی در این محفل رسیده

بی خود نبوده این همه سائل رسیده

 

امشب تمام حاجتم یک گوشه چشم است

چشمی که حتی می کند یک جلوه اش مست

 

ای جلوه ی نورانی آیات توحید

با خنده هایت فاطمه آرام خندید

جبریل بالش را به بازوی تو مالید

هرشب علی یک بوسه از کنج لبت چید

 

افطار زهرا و علی بوسیدن توست

آرامِ جان مصطفی خندیدن توست

 

هستی تماما فاطمی از پای تا سر

مستِ نگاهت عالم بالا سراسر

آزادگان، پیش تو افتادند با سر

در پیشگاهت بارها باید گدا سر_

 

با قصد سجده سوی پای تو کشانَد

در سجده تا زیر عبای تو بیاید

 

باید که شعر از پنجه و بازویتان گفت

از ذوالفقار گوشه ی ابرویتان گفت

در کودکی از نغمه ی هو هویتان گفت

از لاالهِ لابه لای مویتان گفت

 

حتی نخ پیراهنت حبل المتین است

مانند زهرا و امیرالمؤمنین است

 

ای معنی حَیِّ عَلیٰ خَیْرِ العَمل تو

آب دهانت برتر از جوی عسل تو

بر مشکلات بی شمارم راه حل تو

من لایق تو نیستم حداقل تو...

 

لطفی کن و دستی بکش روی سر من

دستی بکش، بر هم بزن موی سر من

 

سفره بیانداز و گدا دعوت کن امشب

نان شبت را بازهم قسمت کن امشب

بنشین کمی با بی نوا صحبت کن امشب

ما را دعا کن...غرقِ در رحمت کن امشب

 

تو آبروداری ولی بی آبرو من

بنده نگاهش هست بر مولا لزوماً

 

پشت در میخانه ات عمری نشستم

خوردم نمک اما نمکدان را شکستم

با این همه روزی خور خوان تو هستم

از بوی نان سفره ات عمری است مستم

 

از سفره ات یک تکه نان می خواهم امشب

آن نان که خود خوردی از آن می خواهم امشب

 

محمد جواد شیرازی

۹۴/۴/۹