فقری که نخ نما شده اش آستین ماست
گویای عشق بی طمع و راستین ماست
ما شیعیانِ خانه به دوش محبتیم
دنیا فقیر عزت و خانه نشین ماست
از طول سجده نیست اگر قیمتی شدیم
از گرد تربتی است که روی جبین ماست
دار و ندار ما همه اش اشک روضه هاست
گریه، سزای عشق و نشان از یقین ماست
مانند حب احمد و زهرا و مرتضی
حب خدیجه پایه ی اصلی دین ماست
تنها نه نام او به روی دختران ماست
نام خدیجه نقش به روی نگین ماست
چادر نماز مادرمان، بانوی حجاز
هر دو جهان تجلی حِصن حصین ماست
بانوی بی قرینه ی احمد خدیجه است
او اولین مرید رسولِ امین ماست
ما سائلان مادر زهرای اطهریم
بر دست رحمتش نظر خوشه چین ماست
کوثر به او رسیده و ابتر به دیگران
لعنت به دیگران سخن دلنشین ماست
بر شعله می کشیم زمانی سقیفه را
فعلا تقیه بندِ دل آتشین ماست
مولای ما می آید و حق می شود عیان
درک ظهور حاجت قلب حزین ماست
محمد جواد شیرازی