در مشهدش به سینه جلا نیز داده شد
مسمطی با تضمین از غزل جناب آقای علی اکبر لطیفیان
در مشهدش به سینه جلا نیز داده شد
خیر کثیرِ هر دو سرا نیز داده شد
برگ ضمانِ روز جزا نیز داده شد
«خاک حرم رسید، دوا نیز داده شد
آب حرم رسید، شفا نیز داده شد»
تا همنشین فیض عظیم حرم شدیم
دیوانه وار، مست شمیم حرم شدیم
حاجیِ در طواف حریم حرم شدیم
«ما طور خواستیم مقیم حرم شدیم
ما جلوه خواستیم، خدا نیز داده شد»
سلطان، گدای خویش کریمانه می خرد
آقاست بس که آبرویم را نمی برد
مرغ دلم به جز به هوایش نمی پرد
«اصلا بهانه هاست که ما را می آورد
با دادن بهانه، بها نیز داده شد»
گفتم دلم شکسته کجا لطف می شود؟
گفتند بین صحن رضا لطف می شود
در محضر امام، بیا لطف می شود
«هر جا اگر به خواسته ها لطف می شود
در این حرم نخواسته ها نیز داده شد»
تا بادِ چوب پر به سر ما کشید و رفت
زنجیره ی مصائب ما را برید و رفت
دیدیم روح تازه به دل ها دمید و رفت
«از بس کریم بود که درهم خرید و رفت
در ازدحام، حاجت ما نیز داده شد»
بر حال و روز درهم ما اکتفا نکرد
بر خشکسال زمزم ما اکتفا نکرد
بر بی بهایی دم ما اکتفا نکرد
«اصلا به خواهش کم ما اکتفا نکرد
ما سنگ خواستیم، طلا نیز داده شد»
تا صحن دل دوباره پر از عطر سیب شد
یادآور مراثی یابن الشبیب شد
دل بی قرار مرقد نعم الحبیب شد
«گفتم رضا، عطای حسینی نصیب شد
گفتم حسین، امام رضا نیز داده شد»
من آمدم که اهل خداخواهی ام کنند
تا خارج از تباهی و گمراهی ام کنند
مست شرابِ فیض سحرگاهی ام کنند
«می خواستم به مشهد تو راهی ام کنند
دیدم برات کرب و بلا نیز داده شد»
محمد جواد شیرازی
