شهر سرور آل عبا، سُرَّ مَن رَأیٰ
خوش گفته اند نام تو را سُرَّ مَن رَأیٰ
بی تاب وصل کرده مرا جان هل اتیٰ
شش گوشه ی جدید تو یا سُرَّ مَن رَأیٰ
امشب بپاست جشن و سروری در آسمان
در هرکجای عرش خدا، سُرَّ مَن رَأیٰ
با این کریم های کرم زاده ات شدی
کهف تمامی فقرا سُرَّ مَن رَأیٰ
از سختی زمانه که درمانده می شویم
هستی همیشه عقده گشا سُرَّ مَن رَأیٰ
قم، کاظمین، زینبیه، شهر ری، نجف
مشهد، مدینه، کرب و بلا، سُرَّ مَن رَأیٰ...
این ها تمام دلخوشی ما فقیرهاست
ای منتهای حاجت ما سُرَّ مَن رَأیٰ
محمد جواد شیرازی
موسای آل احمدم و برگزیده ام
جای وصال، غربت و دوری خریده ام
با اشتیاق جام بلا سر کشیده ام
چون زینبم، حماسه ی صبر آفریده ام
در قعر چاه، سِیر صعودی به من رسید
رخسار زرد و چشم کبودی به من رسید
از آن زمان که مرد یهودی به من رسید
قدر تمام عمر، مصیبت چشیده ام
امشب دوباره قلب مرا گردِ غم گرفت
از درد هجر فاطمه ام گریه ام گرفت
اصلا نباید آه مرا دستِ کم گرفت...
...چندی گذشته و پسرم را ندیده ام
زنجیرها از این همه آزار خسته اند
دیگر، تمام نافله هایم نشسته اند
هر صبح و شام حرمت من را شکسته اند
آن قدر، ناسزا من از این ها شنیده ام
خورشیدِ خاک خورده ی هفتم شدم اگر
این روزها به گریه تجسم شدم اگر
در لابه لای جامه ی خود گم شدم اگر
مانند شمع، در کف زندان چکیده ام
من را به زورِ سلسله بسیار می کشند
تا آن سیاهچالِ دل آزار می کشند
از ساق پای درهم من کار می کشند
گودال تنگ و پیکر قامت خمیده ام؟!
شِکوه ز داغ مستمر خود نمی کنم
اصلا نظر به دردسر خود نمی کنم
گریه بر آتش جگر خود نمی کنم
گریان داغِ تشنه لبِ سر بریده ام
با جسم چاک چاک، سری در بدن نداشت
در زیر آفتاب، به تن یک کفن نداشت
یک عمر، یادِ این که لباسی به تن نداشت
با اشک و آه، جامه ی خود را دریده ام
محمد جواد شیرازی
دانلود صوت شعر با نوای حاج آقا منصور ارضی
دانلود صوت شعر با نوای حاج مهدی رسولی
تسلیمم ای کریم که زندانی ام کنید
فکری برای بی سر و سامانی ام کنید
بخشش بس است، عمر من بی نوا گذشت
من را مؤاخذه به هوسرانی ام کنید
باشد... به رو سیاه، نگاهی نمی کنید
حداقل نظر به پشیمانی ام کنید
بال مرا تعلق نفسم شکسته است
از خود تهی کنید مرا، فانی ام کنید
آتش زدم به بال و پرم پیش چشم تان
تا که توجهی به پریشانی ام کنید
من حاضرم قسم بخورم خوب می شوم
ای مهربان اگر که خراسانی ام کنید
تاریکم و به جلوه ی شمس الشموسی اش
با هر فرازِ جامعه نورانی ام کنید
تنها خوشم به بابِ جوادالائمه اش
آن دور و بر مرا سگ دربانی ام کنید
گریان شدن برای حسین است آبرو
با سوز و آه و زمزمه بارانی ام کنید
تشنه، هزار و نهصد و پنجاه ضربه خورد
یاد عزیز فاطمه قربانی ام کنید
من را ببخش اگر که از این غم نمرده ام
من را حلال، بهر گران جانی ام کنید
محمد جواد شیرازی
ترجیع بند مدح امیرالمؤمنین علیه اسلام
خوشم با حب حیدر قد کشیدم
دلم را از همه عالم بریدم
به غیر از مرتضی چیزی ندارم
به غیر از مرتضی چیزی ندیدم
چه شوری در دلم افکنده عشقش
پر از عشقم، پر از از خوف و امیدم
خوشم حلقه به گوش این سرایم
به هر محفل ثنایش را شنیدم
حیاتش ساده تر از بندگان بود
عجب شاه و امیری برگزیدم
گرفتار نگارم شُکْرُ لِللّٰه
علی را دوست دارم شُکْرُ لِللّٰه
***
صد و ده بار ذکر هو گرفتم
از این دنیا و اهلش رو گرفتم
مگر عقلم کم است از او نخوانم
مگر کم آبرو از او گرفتم
دل من زیر و رو شد از شبی که
به دستم در حرم جارو گرفتم
خراسان و نجف، این آبرو را
هم از این سو، هم از آن سو گرفتم
علی گفتم کمی زهرا بخندد
چه پاداشی از این بانو گرفتم
گرفتار نگارم شُکْرُ لِللّٰه
علی را دوست دارم شُکْرُ لِللّٰه
***
خدا رو کرد با او گوهرش را
تجلی صفات و مظهرش را
زمان وحی نور قل هو الله
میان کعبه خوانده مادرش را
نبی هم در شب تاریک فتنه
به حیدر می سپارد بسترش را
میان اوج پرواز نمازش
به سائل می دهد انگشترش را
همه بی تاب بر سجده می افتند
اگر افشا نماید قنبرش را
گرفتار نگارم شُکْرُ لِللّٰه
علی را دوست دارم شُکْرُ لِللّٰه
***
نجاتم داده استغفارهایش
دلم را برده با رفتارهایش
شده سرتاسر نهج البلاغه
نَمی از باطن پندارهایش
ملائک از شعف هو می کشیدند
همیشه لحظه ی پیکارهایش
نبی دلگرم بازوی علی بود
به جای تک تک سردارهایش
چنان از قلعه در را مرتضی کند
ترک برداشت تا تالارهایش
گرفتار نگارم شُکْرُ لِللّٰه
علی را دوست دارم شُکْرُ لِللّٰه
***
رها کردن مرامِ پیر من نیست
به دست دیگران زنجیر من نیست
مرا دیوانه می خوانند مردم
اگر مجنون شدم تقصیر من نیست
اگر از مرتضی کمتر بخوانم
اثر بر ناله ی شبگیر من نیست
بدون گوهر حب ولایت
به غیر از معصیت تکبیر من نیست
گره خورده دلم با حب حیدر
به جز این عشق در تقدیر من نیست
گرفتار نگارم شُکْرُ لِللّٰه
علی را دوست دارم شُکْرُ لِللّٰه
***
ازل از جام خود بر ما چشانده
همین باده دل ما را کشانده
زمان خلقت آب و گل ما
کمی خاک عبایش را تکانده
کسی که روی دوش مصطفی رفت
یتیمان را سر دوشش نشانده
خدا هم از زبان مرتضایش
پیمبر را شب معراج خوانده
به شوق وعده ی " یا حارَ هَمْدان..."
برایم طاقت و صبری نمانده ¹
گرفتار نگارم شُکْرُ لِللّٰه
علی را دوست دارم شُکْرُ لِللّٰه
***
برای مؤمنین یعسوب دین است
خداوند کرم روی زمین است
عبای وصله دار کهنه ی او
تجلی همان حِصن حصین است
نشستن زیر ایوان طلایش
برایم بهتر از خلد برین است
اگرچه منکرانش هم نفهمند
فقط حیدر امیرالمومنین است
به یمن شیر پاک مادر خود
تمام عمر، حرفم این چنین است
گرفتار نگارم شُکْرُ لِللّٰه
علی را دوست دارم شُکْرُ لِللّٰه
***
۱. امیر المومنین علیه السلام فرمودند:
یا حار همدان! من یمت یرنی
بحار الانوار، ج 6، ص 160
محمد جواد شیرازی
بیدار شو، با رستخیز فصل ها بیدار شو
هشیار شو، ای غافل از روز جزا هشیار شو
قدری تفکر در زمین و خلقت افلاک کن
از پرده ی ظاهر گذر کن، از اولوالابصار شو
از رو سیاهی سر به زیر افتادنت را چاره کن
با آب روی دیده ات دلگرمی رخسار شو
یک خشم بی جا گاه می بندد در توفیق را
آتش مزن بر بخت خود حیف است، خوش رفتار شو
با این دل آلوده می خواهی ببینی یار را؟!
خانه تکانی کن دلت را طالب دیدار شو
آیینه ی جانت که از آلودگی ها پاک شد
در معرض انوار حق، آیینه ی اسرار شو
کوشش بدون معرفت هرگز ندارد فایده
جام تهی قلب من از معرفت سرشار شو
تنها ملاک قرب، در این خانه اخلاص است و بس
هم چون شهیدان باش، از اخلاص برخوردار شو
خود را مهیا کن برای فتنه های پیش رو
وقت حمایت از ولی فریاد کن، عمار شو
ماه رجب آمد به پابوس علی پرواز کن
قدری در این ماه علی سرگرم استغفار شو
زیباترین لحظات را در صحن حیدر دیده ام
لحظات خوب زیر ایوان طلا تکرار شو
جا ماندی از کرب و بلا، اما شب جمعه بیا
با یک سلامی از همین جا زائر دلدار شو
مادر رسیده قتلگه، اخنس از این جا دور شو
نامرد بس کن، بی خیال غارت دستار شو
محمد جواد شیرازی
عشاق، روز خویش به طاعات شب کنند
بر آستان فاطمه عرض ادب کنند
از تشنگی وصل، زمان دعای خود
از محضر اله شهادت طلب کنند
محمد جواد شیرازی
به نبی و خدیجه‌ی اطهر
به " فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ"
از نماز شب است بالاتر
نیت دست‌بوسی مادر
طب و مرهم نبود و هرگز نیست
برکتی هم نبود و هرگز نیست
در دو عالم نبود و هرگز نیست
از دعاهای خیر او بهتر
چهره اش نور کهکشان دارد
در دلش مهر بی کران دارد
با همین قامت کمان دارد
زیر پایش بهشت سرتاسر
دشمنان رسول می لرزند
داده حق بر رسول خود فرزند
صد هزاران پسر نمی ارزند
بر رسول خدا به این دختر
هست زهرا سراسر قرآن
بین احزاب و فاطر و لقمان
آل عمران و مریم و فرقان
قدر، انسان، تبارک و کوثر
فاطمه خود تعالی خود شد
عزت لایزالی خود شد
در همان خردسالی خود شد
مادر مهربان پیغمبر
مادر کربلا و عاشورا
حجت الله بر حجج، زهرا
در میان تمام اهل کسا
فاطمه می شود فقط محور
فاطمه کیست؟ صاحب افلاک
جلوه ی رب العالمین در خاک
طبق نص روایت لولاک
نیست از فاطمه کسی برتر
روز مادر دعا دو چندان کن
یاد، از رفتگان فراوان کن
یاد، از مادر شهیدان کن
یادی از مادر علی اصغر
محمد جواد شیرازی
وای از آن تیغ که بر بال و پرش خورد
چند قدم بعد به بال دگرش خورد
وای از آن لحظه ای که در دل میدان
تیر سه شعبه به ساحت بصرش خورد
این همه پر در حوالی کمرش ماند
بس که سر تیرها بر کمرش خورد
آبرویش قطره قطره روی زمین ریخت
تیر، همین که به مشک شعله ورش خورد
خون به دل اهل آسمان و زمین کرد
ضرب عمودی که از قفا به سرش خورد
از روی زین بر زمین داغ بیابان
پیکر بی دست و جسم محتضرش خورد
در وسط گرد و خاک علقمه، ناگاه
نیزه ی یک نیزه دار بر جگرش خورد
.
.
.
وای ز شام و دمی که تیزی سنگی
بر روی نیزه به رأس مختصرش خورد
محمد جواد شیرازی
دانلوود صوت شعر با نوای حاج آقا منصور ارضی
دانلود صوت شعر با نوای کربلایی سید رضا نریمانی
سلام صاحب الزمان، سلام بر حریم تان
به صد امید هر سحر سلام می دهیم تان
بهار می شود دل خزان برگ ریزمان
صبا اگر بیاورد به شهر مان شمیم تان
خودت به فکر ما همیشه از قدیم بوده ای
دلم خوش است بر همین کرامت قدیم تان
مرا که بین ظلمت زمانه غرق گشته ام
به جبر هم شده ببر به راه مستقیم تان
همیشه همنشین این دل شکسته ام شدی
اگرچه کوچکم برای منصب ندیم تان
اگر تو را قسم دهم مرا قبول می کنی؟!
به اضطراب زینب و به مادر کریم تان...
به جای روضه یک سؤال می کنم فقط همین
سؤال می کنم از آن مصیبت عظیم تان
میان این همه صحابه ی نبی چرا کسی
جلو نیامد و نشد مدافع حریم تان؟!
محمد جواد شیرازی
کنج بستر مانده ای بال و پرت را بسته ای
لاله زار زخم های پیکرت را بسته ای
تا که یک چشمت کمی مبهم تماشایم کند
پلک مجروح و کبود دیگرت را بسته ای
جان من گریه نکن، این قدر که لاغر شدی...
... تا نیفتد بر زمین، انگشترت را بسته ای
آفتاب خانه ی حیدر چرا این روزها
کم فروغی و چرا دیگر سرت را بسته ای؟!
دلخوری از دست من یا قهر کردی با علی
این چنین که بر سر خود معجرت را بسته ای
بازویت را، پهلویت را، سینه ات را... ای دریغ
یاور حیدر چرا سرتاسرت را بسته ای؟!
لااقل زهرا بیا و پاسخ من را بده
با چه دستی گیسوان دخترت را بسته ای؟!
محمد جواد شیرازی
دانلود صوت شعر با نوای حاج میثم مطیعی
شب شد و مادرمان گفت: کجایی زینب؟
گفت: سجاده ی من را تو بیانداز امشب
کمکم کن که به محراب نمازم بروم
تا به آرامگه راز و نیازم بروم
گفت خواب دل عشاق حرام است عزیز
من به سجده برسم کار تمام است عزیز
تا به محراب بیاید دل من غوغا شد
چند باری وسط راه نشست و پا شد
تا خود صبح فقط غصه ی مردم را خورد
آن قدر آه کشید و جگرم را آزرد
در کنارش چقدر آیه ی قرآن خواندم
تا کمی خوب شود ذکر فراوان خواندم
وسط معرکه ی خوف و رجا خوابم برد
وسط گریه و ما بین دعا خوابم برد
حق، نگاهی به دعای دل غم بارم کرد
بوی نان آمد و این رایحه بیدارم کرد
بسترش جمع شده مطمئنا خوب شده
فضه جان گریه نکن مادر من خوب شده
شاد بودم که غم و ماتم مان می میرد
مادرم باز مرا در بغلش می گیرد
تشنه ی دیدن او تشنه ی ماه رویش
با چه شور و شعفی باز دویدم سویش
نظرم بر رخ رنجور و صبورش افتاد
بر دل خونی دستاس و تنورش افتاد
خاک غم ریخت سرم تا که نگاهش کردم
دل من ریخت به هم تا که نگاهش کردم
سرفه می کرد ولی باز خودش نان می پخت
شد رخش زرد ولی باز خودش نان می پخت
چقدر در وسط دود تنش می لرزید
وقت برداشتن نان بدنش می لرزید
تا که جارو بزند پا شد و بازو را بست
به روی دست خودش دسته ی جارو را بست
بین جارو زدنش بازویش از کار افتاد
وسط کار نگاهش سوی مسمار افتاد
گفت: ای دست مدارا کن عزیزم با من
گفت: باید که بشویم حسنینم را من
آب می ریخت حسن، بی کفنش را می شست
آب می ریخت حسین و حسنش را می شست
لاله ها دور و برش ریخت، خدا رحم کند
آب بر بال و پرش ریخت، خدا رحم کند
بار پرواز خودش را به روی دوش گرفت
آخرین بار مرا مادرم آغوش گرفت
بوسه را حضرت حنانه به گیسویم زد
با پر زخمی خود شانه به گیسویم زد
رنگ از چهره ی غمگین شده ی کوثر رفت
با دل غم زده ی خود به سوی بستر رفت
ناگهان ناله ی اسما همه جا را پر کرد
داغ جانسوز عظیمی دل ما را پر کرد
اهل یثرب به خدا حاجت تان گشت روا
بعد از این وای بر احوال دل شیر خدا
محمد جواد شیرازی
ظاهرا زهرا به احمد، جان به جانان می رود
پشت پرده باطنا قرآن به قرآن می رود
دختر خیرُ البشر اُم ابیها می شود
رحمت موصوله ی باران به باران می رود
بین محرابش که مشغول عبادت می شود
نور زهرایی او تا عرش رحمن می رود
جود و ایثار و کرم یک گوشه از اوصاف اوست
شرح این اوصاف تا آیات انسان می رود
خادمان خانه اش خیل ملائک می شوند
این کرامت ها مگر از یاد سلمان می رود؟!
گرچه شأن فاطمه همواره معراج است و بس
در کنار مرتضی بالاتر از آن می رود
حرف حیدر که وسط باشد هزینه می دهد
با تمام هستی اش زهرا به میدان می رود
ننگ بر دنیا و بر اهلش که ناموس خدا
وقت گریه کردنش تا بیت الاحزان می رود
نهی از منکر اگر که ترک شد در مردمی
ذره ذره از دل آن مردم ایمان می رود
مردمی که رو به طاغوت زمانه می زنند
عزت این قوم همچون برکت از نان می رود
آبرویش را وسط آورد زهرا ای دریغ
حرف حق اصلا مگر در گوش اینان می رود؟!
دست در دست پسرهایش به سختی فاطمه
بر مزار همزه با چشمان گریان می رود
بانویی که قامتش مثل رسول الله بود
در میان چادرش حالا چه پنهان می رود
از فضای خانه مولا مشخص می شود
دارد عمر یاس حیدر رو به پایان می رود
محمد جواد شیرازی
دانلود صوت شعر با نوای حاج آقا منصور ارضی
دانلود صوت شعر با نوای حاج مجتبی قاسمی
دانلود صوت شعر با نوای کربلایی سید رضا نریمانی
یاس مان را تبر آزرده خدایا چه کنم؟
بین معبر شده پژمرده خدایا چه کنم؟
دست خود را روی ریحانه ی ما کرد بلند
آن حرامی سیه چرده، خدایا چه کنم؟
تا به امروز کسی مادر ما را اصلا
آه، کوچک شده نشمرده خدایا چه کنم؟
مادرم... ام ابیها، جلوی چشمانم
وسط کوچه زمین خورده، خدایا چه کنم؟
نظرم بر رخش افتاد، دلم ریخت به هم
با رخی که شده خون مرده خدایا چه کنم؟
حس بینایی چشمان خدابینش را
دست سنگین کسی برده، خدایا چه کنم؟
علتش اشک من است این همه تکثیر شده؟
یا نه آیینه ترک خورده، خدایا چه کنم؟
محمد جواد شیرازی
چنان بخشیده حق بر فاطمه نام عزیزش را
که حتی برده بالا عزتش شأن کنیزش را
بساط فیض عالم بر رضای فاطمه بند است
مقرب می کند زهرای اطهر مستفیضش را
اگر چه آسیابش محور ارزاق گردون است
از این دنیا برای خود نمی خواهد پشیزش را
غلامی حر شد و قرضی ادا گشت و فقیری سیر
خدا با خنده برگرداند بر او سینه ریزش را
اگر چه زیر و رو شد پیکرش اما کسی از او
ندید اصلا سکوت حنجر دشمن ستیزش را
دری که سوخته با ضربه ای آرام می ریزد
بگو کمتر کند ملعون از این در دورخیزش را
نمی فهمد اگر آن بی حیا پس لااقل ای کاش
درِ خانه نگه دارد عقب، مسمار تیزش را
ثمر از شاخه افتاد و خدا بر خویش واجب کرد
برای قاتل محسن عذاب رستخیزش را
الهی هیچ مردی در کنار بستر همسر
نبیند در بهارانش خزان برگ ریزش را
محمد جواد شیرازی
دانلود صوت شعر با نوای حاج آقا منصور ارضی
دردی که گلستان مرا ریخته بر هم
آسایش دوران مرا ریخته بر هم
هجران رخ یوسف زهراست که این طور
آبادی کنعان مرا ریخته برهم
بیچارگی و درد فراقی که چشیدم
یک عمر، گریبان مرا ریخته برهم
دلگرمی من چشم ترم بود، گناهم
دلگرمی چشمان مرا ریخته بر هم
خسته شدم از این همه تاریکی نفسم
آن قدر که بنیان مرا ریخته بر هم
درهم شده نان همه با هم، چقدر حیف
این فاجعه ایمان مرا ریخته بر هم
مدیون گل فاطمه هستم که دعایش
پرونده عصیان مرا ریخته بر هم
داغ غم جانسوز علی و غم زهرا
آرامش مژگان مرا ریخته بر هم
فرمود علی فاطمه جان، حوریه ی من
اوضاع تو ارکان مرا ریخته بر هم
مبهم شدنت، جان علی بیشتر از قبل
احوال پریشان مرا ریخته برهم
لعنت به کسی که وسط کوچه تو را زد
نامرد چه قرآن مرا ریخته بر هم
محمد جواد شیرازی
منم زهرا همان که از سوی حق کوثر آوردم
سُروری بی بدل در خانه‌ی پیغمبر آوردم
علی جان از سوی جنت به عشقت آمدم دنیا
خودت گفتی برایت روزگاری دیگر آوردم
قرارت بودم ای مولا، کنارت بودم ای دریا
برایت لؤلؤ و مرجان، برایت گوهر آوردم
زمان عقدمان یادت نمی آید که می گفتم:
سپر را دادی و جایش حفاظی بهتر آوردم؟
گمان کردی که در سختی فراموشت کنم... هرگز
برایت بین کوچه شاخه ای نیلوفر آوردم
سر من را اگر بر زانویت افتاده می بینی
پرم پر پر شده... جایش برای تو سر آوردم
نه تنها چشم و پهلویم، نه تنها دست و بازویم
برایت از سر مویم، هزارن لشگر آوردم
به نفرین و به اشک و هر توانی داشت بازویم
از آن مسجد به این خانه، تو را آخر سر آوردم
بهارش را خزان کردم، نفاقش را عیان کردم
همین که از خیالات خلیفه سر در آوردم
نبین آشفته احوالم، بدان امروز خوشحالم
تو را از کنج خانه ماندن و غربت در آوردم
بزن بر موی خود شانه، برو مسجد بیا خانه
برایت امنیت سرتاسرِ این معبر آوردم
دلم می خواهد اشک از گونه ی مظلوم بردارم
بیا که دست زخمی را سوی پلکِ تر آوردم
پر از دلشوره ام امشب، برای دخترم زینب
چرا که کار یک مادر برای دختر آوردم
کنار پیکری بی سر، به لب دارد نوا خواهر:
لبم را سوی این حنجر به جای مادر آوردم
محمد جواد شیرازی
دانلود صوت شعر با نوای حاج آقا منصور ارضی
در خانه کیست تا که مرا یاری ام کند؟
با این همه گناه و خطا یاری ام کند
گفتم دخیل حضرت صاحب زمان شوم
گفتم قسم به فاطمه تا یاری ام کند
وقتی سرم مقابل بیگانه خم شده
دیگر چگونه قبله نما یاری ام کند؟!
خود را کشانده ام وسط اهل مغفرت
شاید کنار اهل دعا یاری ام کند
با معصیت چقدر دلش را شکسته ام
باید ازین به بعد حیا یاری ام کند
باید دلم شکسته شود تا که دیده ام...
... در لا به لای زمزمه ها یاری ام کند
مثل همیشه چشم به راهش نشسته ام
تا که خودِ امام رضا یاری ام کند
دلگرم قول های رئوفانه مانده ام
او قول داده است سه جا یاری ام کند
در روضه های فاطمیه مادری غریب
با دست های عقده گشا یاری ام کند
آتش گرفت چادر زهرا و ناله زد:
سلمان کجاست تا که عبا یاری ام کند
حالا که دست شیر خدا بسته شد به صبر
فضه به جای شیر خدا یاری ام کند
محمد جواد شیرازی
دانلود صوت شعر با نوای حاج آقا منصور ارضی
" دل شکسته" مرا صدا کنید، کافی است
نظر بر این سرای بی بها کنید، کافی است
قبول... لایقِ زیارت شما نبوده ام
فقط کمی برای من دعا کنید کافی است
کسی که تحبس الدعا شود، غریب می شود
کمی به این غریبه اعتنا کنید کافی است
بس است در به در شدن، بس است خون جگر شدن
به روی من در انابه وا کنید... کافی است...
دوا نخواستم، همین هم از سرم زیادی است
مرا فقط همین که مبتلا کنید، کافی است
به دستْ پخت نان فاطمه عزیز می شود
حقیر را دخیل این سرا کنید، کافی است
قسم به ربنای فاطمه به این شکسته دل
کمی حلاوت دعا عطا کنید، کافی است
فدای مادری که با دل شکسته ناله زد
بس است حیدر مرا رها کنید... کافی است...
صبور شهر را چرا به دست بسته می برید
ز روی دختر نبی حیا کنید... کافی است...
محمد جواد شیرازی
دانلود صوت شعر با نوای حاج آقا منصور ارضی
نزد خالق هر کسی باشد فرودش بیشتر
در مسیر بندگی باشد صعودش بیشتر
اهل صوم و صمت باش و دل به پرحرفان مبند
مزبله وقتی بسوزد هست دودش بیشتر
خواست لیلا تا که مجنون را مقرب تر کند
کاسه ی او را شکست و آزمودش بیشتر
بهره ها دارد دل ویرانه... می دانم ولی
دل که می گیرد، شود با گریه سودش بیشتر
وادی عشق است کیش ما، شکسته تر شود
هر کسی باشد دراین وادی ورودش بیشتر
عاشقی که دل نبست اصلا به دنیا، می شود
با امام عصر خود گفت و شنودش بیشتر
بیشتر اصلا خودم دل را سپردم دست او؟!
یا نه اصلا با محبت ها ربودش بیشتر؟
این همه دست تمنا از سر دلگرمی است
هر که لطفش بیشتر خواهان جودش بیشتر
رحمت و خیری که از سوزِ دعایش می رسد
در زمان ابتلا بوده نمودش بیشتر
در میان روضه ها می آید و حس می شود
در عزای مادرش زهرا وجودش بیشتر
بال پروانه اگر مسمار آزارش دهد
می شود در شعله درهم تار و پودش بیشتر
درد پهلو که کسی دارد نمازش مشکل است
دردسر دارد سجودش از قعودش بیشتر
بهر قتل شیر خیبر هر کدامش کافی است
درد بازو جای خود، روی کبودش بیشتر
محمد جواد شیرازی
دانلود صوت شعر با نوای حاج آقا منصور ارضی
روضه از لسان امیرالمومنین علیه السلام
بهر نزول رحمت حق آیه می شوی
گریان برای حاجت همسایه می شوی
بانو بس است این همه گریه که می کنی
داری خیال می شوی و سایه می شوی
اذکارِ آسمانیِ تسبیح مرتضی
پر پر شدی چقدر مفاتیح مرتضی
دیروز هر کجای مدینه که سر زدم
دیدم نشسته اند به تقبیح مرتضی
مردم توجهی به کلامم نمی کنند
قدری حیا ز شأن و مقامم نمی کنند
جای همه بیا و جواب مرا بده
حالا که کل شهر سلامم نمی کنند
هفتاد روز مبهم و مسکوت مانده ای
از آن دوشنبه فاطمه مبهوت مانده ای
با صد امید گفتی و گهواره ساختم
حالا به فکر روکشِ تابوت مانده ای؟!
رد خزان به چهره ات ای یاس مانده است
وضعت هنوز فاطمه حساس مانده است
خیلی دلم شکسته... بدان می کشد مرا
خونی که روی دسته ی دستاس مانده است
دیشب سر نماز شبت گریه ام گرفت
با آه آهِ روی لبت گریه ام گرفت
وقتی قنوت نیمه شبت نیمه کاره ماند
بر دست های با ادبت گریه ام گرفت
زهرا غم مرا چه کنم تا که حل کنی
زهری که مانده بر جگرم را عسل کنی
بغضی نهفته موی حسن را سپید کرد
قدری نمی شود حسنت را بغل کنی
دیدی دعای مضطرمان هم اثر نکرد
امن یجیبِ دخترمان هم اثر نکرد
قرآن به سر گرفته حسن با برادرش
حتی امید آخرمان هم اثر نکرد
فکری برای غربتِ حالم نمی کنی
رحمی به حال و روز دو عالم نمی کنی
تازه جوان من چقدر قدکمان شدی!
زهرا مرا ببخش، حلالم نمی کنی؟!
****
وقتی کفن برای حسینت نیافتی
چادر سیاه سوخته ات را شکافتی
هر طور بود با پر زخمی و درهمت
پیراهنی براش غریبانه بافتی
محمد جواد شیرازی
السلام ای زینب موسی بن جعفر، فاطمه
حضرت معصومه ی آل پیمبر، فاطمه
مظهر الله اکبر، ای سراسر فاطمه
می زنم از دل صدا با حال مضطر فاطمه
تا که هر دفعه دلم از دست این و آن شکست
بر لبم بانگ اغیثینی اغیثینی نشست
بی پناه افتاده ام امشب نجاتم می دهی؟!
پای من لغزیده از غفلت ثباتم می دهی؟!
تشنه ی عشقم کمی آب حیاتم می دهی؟!
شوق طوف مرقدت دارم، براتم می دهی؟!
دل بر احسان شما بستم، مرا هم می خری؟
سائل کوی رضا هستم، مرا هم می خری؟
از فراق باغبان گلبرگ ها پژمرده است
بر دل زهرایی ات مُهر جدایی خورده است
خاطرت از دوری شمس الشموس آزرده است
رنگ و رویت را مصیبت های ساوه برده است
خواستی تا منزل جانان روی اما نشد
آمدی تا زائر دلبر شوی اما نشد
مردم قم یاس و نیلوفر به دورت ریختند
دسته دسته لاله ی پرپر به دورت ریختند
با ادب، با ذکر یا حیدر به دورت ریختند
کوچه کوچه فضه و قنبر به دورت ریختند
خوب شد این جا همه بیدار و شیعه مذهب اند
گریه کن های مصیبت های عمه زینب اند
خوب شد سنگی در این جا سوی ابرویی نرفت
شعله ای از آسمان مابین گیسویی نرفت
بهر غارت سینه ریزی و النگویی نرفت
روی صحن سینه ای شمرِ سیه رویی نرفت
خنجر کندی مداوای دلی محزون نشد
آسمان شهر قم شش ماه رنگ خون نشد
از روی نیزه سری این جا نمی افتد زمین
خواهری در بین مرکب ها نمی افتد زمین
دختری در زیر دست و پا نمی افتد زمین
چادر ذریه ی زهرا نمی افتد زمین
من کجا و خواندن ابیات مکشوفه کجا؟!
ساکنان قم کجا و لشگر کوفه کجا؟!
محمد جواد شیرازی
باران گرفته است که بارانی ام کند
یعقوبِ هجر دیده ی کنعانی ام کند
وقتش نیامده است که یک شب ابوتراب
فکری برای بی سر و سامانی ام کند
دیدم شکوهِ گنبد و گفتم خدا کند
چشمش مرا بگیرد و قربانی ام کند
با قلب خون، نشسته ام و گریه می کنم
تا ذره ای نظر به پریشانی ام کند
شاید دلش بسوزد و بانی من شود
شاید عبور از دل ویرانی ام کند
باشد قبول... نوکر خوبی نبوده ام
من قانعم فقط سگ دربانی ام کند
قسمت نشد مجاور ایوان طلا شوم
قسمت نشد که زائر بارانی ام کند
محمد جواد شیرازی
دانلود صوت شعر با نوای کربلایی مهدی علی قاسمی
دانلود صوت شعر با نوای کربلایی سید رضا نریمانی
دانلود صوت شعر با نوای حاج محمد رستمی
ما در این دنیا پی جاه و جلالی نیستیم
اهل شکوه کردن از رنج و ملالی نیستیم
پخته ی عشقیم، در دوران کالی نیستیم
با محمد جاودانیم و زوالی نیستیم
خورده بخت ما گره با رحمة للعالمین
ذکر طوفانی ما یا رحمة للعالمین
از همه سیریم الا رحمة للعالمین
ظرف مان خالی شود هم دستْ خالی نیستیم
ما اگر در راه پر نور ولایت مانده ایم
با دعاهای محمد پر صلابت مانده ایم
با عنایت زیر باران محبت مانده ایم
تشنه و بی کس زمان خشک سالی نیستیم
گشته ایم از لطف احمد آشنای اهل بیت
مبتلای احمدیم و مبتلای اهل بیت
بچه های ما همه یک جا فدای اهل بیت
قوم سلمانیم، قوم بی کمالی نیستیم
جان احمد در حقیقت هست جان فاطمه
در دو عالم هست شیعه در امان فاطمه
ما نمک گیریم... محشر در جنان فاطمه...
غیر کوثر در پی جام حلالی نیستیم
شیخ آورده حدیثی را که از پیغمبر است:
از صراطِ روز محشر رد شدن دردسر است
برگ تضمین عبور از آن ولای حیدر است
غافل از این نقل زیبای امالی نیستیم ¹
باطن سیر به سوی حق همان سیر علی است
بیشتر از ما خدا گوینده ی خیر علی است
هر کجا باشیم راه حق مگر غیر علی است؟!
حق مداریم و پی هر قیل و قالی نیستیم
ذاکر عشقیم با قرآن، اسیر احمدیم
آیه آیه راوی خط غدیر احمدیم
با برائت از سقیفه در مسیر احمدیم
پیرو آن دو خبیثِ لاابالی نیستیم
پیر عشقیم امتحان عاشقی پس داده ایم
نام حیدر که وسط باشد همه آماده ایم
عبد دربار نجف هستیم، رعیت زاده ایم
ما علی داریم بی مولی الموالی نیستیم
شمس تابان امامت منجلی باشد بس است
یک ولی الله در عالم ولی باشد بس است
نائب صاحب زمان سید علی باشد بس است
با ولی باشیم در راه ضلالی نیستیم
هم چنان پای همان قول و قرار سابقیم
در نگهداری از این مکتب سراپا عاشقیم
راوی دین با روایات امام صادقیم
غیر از این شیوه پی کسب تعالی نیستیم
می رسد بوی غریبی از مدینه با نسیم
در کنار گنبد و ایوان طلای یک حریم
طرح صحن جامع شیخ الائمه می کشیم
بی خیال آن حریم و آن اهالی نیستیم
آخرش این فتنه را از ریشه در می آوریم
حرف آل الله باشد بال و پر می آوریم
سر بخواهند این قبیله کوه سر می آوریم
بنده ایم و اهل ترک امتثالی نیستیم
عاقبت همدرد یار بی قرینه می شویم
دسته جمعی کارگرهای مدینه می شویم
مرهمی کوچک برای زخم سینه می شویم
منتظر هستیم، اهل بی خیالی نیستیم
محمد جواد شیرازی
_________________________
۱. شیخ طوسی در کتاب امالی از پیامبر اکرم (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) نقل می کند:
هنگامی که روز قیامت می شود و صراط بر روی جهنم نصب می گردد. هیچ کس نمی تواند از روی آن عبور کند مگر اینکه جوازی در دست داشته باشد که در آن ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) باشد و این همان است که خداوند می گوید: «و قفوهم انهم مسئولون»
tlgrm.me/abdorroghaye
با "محبت" آمدی، صید کمندم کرده ای
با همین ترفند ساده، پایبندم کرده ای
بی بهاتر از همه هستم ولی با لطف خود
در میان عاشقانت ارجمندم کرده ای
بار سنگین گناهانم ذلیلم کرده بود
با نگاه رحمت خود سربلندم کرده ای
در پناه گرم آغوشت مرا جا داده ای
در پناه خود مصون از هر گزندم کرده ای
بیشتر از دیگران دارم صدایت می زنم
بیشتر از دیگران چون دردمندم کرده ای
راستش این است آقاجان اگر می خواهی ام
چون محب مادرت بودم، پسندم کرده ای
تا قیامت روزی ام از خوان زهرا می رسد
شاکرت هستم که بر او مستمندم کرده ای
محمد جواد شیرازی
الحمدلله رب العالمین
نسل وهابی هراسان شد، #حلب آزاد شد
چیره بر شیطان، سلیمان شد حلب آزاد شد
روز های شادی زهراست پس با این حساب
شادی زهرا دو چندان شد، حلب آزاد شد
#محمد_جواد_شیرازی
دانلود صوت شعر با نوای حاج آقا منصور ارضی
دانلود صوت شعر با نوای حاج حسین سازور
دانلود صوت شعر با نوای کربلایی سید رضا نریمانی
رنگ از چهره پریده است، خودت می دانی
عرقِ شرم چکیده است، خودت می دانی
پشت این خانه گدا آمده و با گریه
دستِ یاری طلبیده است، خودت می دانی
تو بزرگی و مرام تو نبخشیدن نیست
از شما قهر بعید است... خودت می دانی
مهربانی و به جز لطف تو این قدر کسی
بار ما را نخریده است، خودت می دانی
هر کجا گفت زلیخا پی یوسف هستم
طعنه و خنده شنیده است، خودت می دانی
به غریبی تو سوگند، دل در به درم
از همه جز تو بریده است، خودت می دانی
عمر من رفت، فقط چند صباحی مانده
آخر کار رسیده است، خودت می دانی
سگ دربار خراسان شده ام تا شاید
بر سر من بکشی دست، خودت می دانی
مجلس روضه به پا گشته، بیا که بانی...
... مادری زار و خمیده است، خودت می دانی
محمد جواد شیرازی
دانلود صوت شعر با نوای حاج حسین سازور
قد رعنای رسول الله آخر سر شکست
پایه های عرش از این داغِ درد آور شکست
رحمةٌ للعالمین بود و مصیبت ها چشید
صبر کرد و حرمتش در بین هر معبر شکست
جز علی و چند تن دور و برش یاری نبود
در اُحد تنها شد و دندان او آخر شکست
فتنه ی آن دو یهودی عاقبت کاری شد و...
... زهر آتش زد به جان او، دل دختر شکست
گوشه ای از شهر غوغای سقیفه شد بلند
جسم او جان داشت اما حرمت منبر شکست
خواست پیغمبر بگوید باز هم حق با علی است
مردکی پرخاش کرد و قلب پیغمبر شکست
بال خود را بست و سوی عرش اعلی پر کشید
سخت تنها شد امیرالمؤمنین، حیدر شکست
بعد پیغمبر شرر بر خانه ی عصمت زدند
در میان غربت این شهر نیلوفر شکست
در میان دود و آتش با لگد بر در زدند
در شکست و سر شکست و حرمت مادر شکست
بار شیشه داشت در آغوش خود خیرالنساء
پشت در اصلا چه شد آیینه سرتاسر شکست
پیش چشمان ولی الله زهرا را زدند
پیش همسایه غرور فاتح خیبر شکست
.
.
.
روز عاشورا که شد شبه پیمبر را زدند
با شتاب نیزه، پهلوی علی اکبر شکست
محمد جواد شیرازی
دانلود صوت شعر با نوای حاج آقا منصور ارضی
دانلود صوت شعر با نوای حاج مهدی رسولی
دانلود فایل تصویری شعر با نوای حاج محسن عرب خالقی
بنده ای خطاکارم، بار معصیت دارم
می پذیری ام امشب، با گناه بسیارم؟!
یا مُسببَ الاسباب
یا حلیم و یا تواب
گرچه زار و غمگینم، مستحق نفرینم
من ولی ز درگاهت، جز کرم نمی بینم
یا کریم و یا الله
یا علیم و یا الله
آمدم شب غفران، بر سرایت ای منان
زیر لب نوا دارم، یا غفور و یا رحمن
یا غفور و یا رحمن
همدم گنهکاران
می زنم صدا العفو، مهربان خدا العفو
ای خدا به اربابم، شاه کربلا العفو
ساتر العیوب العفو
عالم الغیوب العفو
" داغ نینوا دارم، میل کربلا دارم"
تو مرا نمی خواهی؟! " من فقط تو را دارم"
شاه من، حسین من
بی کفن حسین من
گرچه بنده ای پستم، بر سه ساله دل بستم
گفته ام به هر محفل، من رقیه ای هستم
ای سه ساله ی ارباب
گم شدم مرا دریاب
اربعین که مهمانم، تا سرای جانانم
هر ستون که می آیم، از رقیه می خوانم
می خری مرا بی بی؟!
اشفعی لنا بی بی
گریه کن که در جاده، از بلندی افتاده
دختر عزیز الله، در خرابه جان داده
یاس نیلی پرپر
می کشی مرا آخر
محمد جواد شیرازی
