سبوی معرفت

بریز در سبوی من کمی ز جام معرفت

سبوی معرفت

بریز در سبوی من کمی ز جام معرفت

خوش آمدید

استفاده از اشعار برای تمام ذاکرین و مجالس اهل بیت علیهم السلام مجاز می باشد.

طبقه بندی موضوعی

۷۲۵ مطلب با موضوع «ب/ تقسیم بر اساس تقویم قمری» ثبت شده است

اعتبارت پیش حق از انبیا بالاتر است

نام تو در آسمانها از زمین پیداتر است

 

صاحبِ هستی تو هستی، ما همه عبد توایم

هر که عبدت شد مقامش پیش حق بالاتر است

 

چشم من عمری به دنبال عطای دست تو است

چون که احسان و کرم از مادران زیباتر است

 

چادرت یک قوم کافر را هدایت می کند

زهره ای و چهره ات از انبیا زهراتر است

 

هر کسی که گفت یا زهرا جوابش را گرفت

چون توسل بر شما از هر کسی گیراتر است

 

فاطمه یعنی تجلی خدا روی زمین

فاطمه همتای یکتای امیرالمومنین

 

 

قصه‌ی شیعه اساسش ناله های مادر است

زخم قلب فاطمه اما ز درد حیدر است

 

شیعه مدیون حمایتهای زهرا از علی است

دین اگر شد پایدار از گریه های مادر است

 

پشت در، افتاد بر روی زمین، بیهوش شد

فضه آمد دید زهرا غرق خون پشت در است

 

تا به هوش آمد دوید و دامن مولا گرفت

دید بسته دست های پهلوان خیبر است

 

دست او با ضرب قنفذ از علی کوتاه شد

ضربه ای که عامل پایان عمر کوثر است

 

بازویش افتاد تا دست علی گردد رها

جان فدای دختر خیرالبشر، خیر النسا

 

حاج مجتبی قاسمی

 

۹۴/۱۲

۱ نظر موافقین ۵ مخالفین ۰ ۱۵ اسفند ۹۴ ، ۲۳:۰۳
مجتبی قاسمی

 السلام علی المحدثة العلیمه

 

دانلود صوت مداحی با نوای کربلایی محسن صائمی

 

شامل الطاف بی حدّ علی گردیده است

هر که را در این عزا با دیده ی تر دیده است

 

نوکر زهرا مقامش از مَلَک هم برتر است

خاک پاهایش مقدس ، جای آن بر دیده است

 

هر گنهکاری که آمد عبد این دربار شد...

...رحمت حق را به خود چندین برابر دیده است

 

لحظه ی جان دادنش هرکس که نوکر بوده است

صاحب این خانه را ساعات آخر دیده است

 

چندسالی می شود در فاطمیه چشم من

در میان روضه ها تا دیده نوکر دیده است

 

هرکه شد سینه زن او در قبالش خیر دید

منکر زهرا فقط در زندگی شر دیده است

 

با عنایات خود زهراست گر هر بنده ای

شیعه و دیوانه ی کوی علی گردیده است

 

همچو زهرا لعن کرده شیعه بعد از مصطفی

هرکسی را جای حیدر روی منبر دیده است

 

علت اسلام آن مرد یهودی روشن است:

دستهای بسته ی سردار خیبر دیده است

 

بعد از آن کوچه گرفته مجتبی لکنت زبان

پیر شد وقتی که خون سینه بر در دیده است

 

باید از فضه بپرسی که چه شد در پشت در

ماجرای پشت در را فضه بهتر دیده است

 

زخم پهلو ، خون سینه ، بازوی مجروح را

گر ندیده هیچ چشمی... چشم دختر دیده است

 

دخترش دق کرده از بس لاله های سرخ را...

...بر لباس مادر و بر روی بستر دیده است

 

مهدی علی قاسمی ۹۴/۱۱

۰ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۲۸ بهمن ۹۴ ، ۱۲:۵۸
مهدی علی قاسمی

بسم‌الله الرحمن الرحیم

#حضرت_زهرا_س_بستر، #از_زبان_حضرت_زینب_س

 

نگاهم کن منم زینب... که هستم تشنه‌ی رویت

نبینم ناخوش احوالی، خودم هستم دعاگویت

 

چه باشی صاحب منبر، چه باشی کنج این بستر

همیشه قبله‌ی من هست محراب دو ابرویت

 

در این خانه ملک گهواره‌جنبان حسینت شد

تمام انبیا هستند سائل بر سر کویت

 

تو آن حوریه‌ای هستی که مریم خادمت گشته

تو آن انسیه‌ای هستی که قرآن شد ثناگویت

 

یگانه حامی حیدر، نبینم غربتت مادر

همه دار و ندار من فدای تار گیسویت

 

چرا این روسری را از سر خود بر نمی‌داری

زبانم لال... آن شعله چه کرده با سر مویت؟!

 

یقین دارم که ای مادر به روی خاک افتادی

که خاک کوچه‌ی جدّم شدیدا می‌دهد بویت

 

الهی بشکند دستش که بازویت ورم کرده

چگونه زد مگر قنفذ غلافش را به بازویت؟!

 

گروهی بر در خانه به بابایم علی گفتند:

دگر در بین این خانه نمی‌ماند پرستویت...

 

...بگو که گریه‌هایش را کمی کمتر کند زهرا...

...که ما خسته شدیم از زندگی با آهِ بانویت

 

مراهم دوره کردند و زنان طعنه زنان گفتند...

...شکسته دست مادر پس بزن خود شانه بر مویت

 

بگو با زینبت مادر، قدم که می زنی آخر

چرا دستی به دیوار است و دستی روی پهلویت...؟!

 

دلم خون می‌شود وقتی که چشمم بر تو می‌افتد

بگو این جای پنجه چیست افتاده است بر رویت؟!

 

قنوت دیشبت بدجور قلبم را زده آتش

چرا بالا نمی‌آید دگر دستِ خداجویت؟!

 

شنیدم بی حیا قصد ملاقات تو را دارد

الهی بشکند پایش نبینم آمده سویت

 

مهدی علی قاسمی

 

 

۰ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۲۷ بهمن ۹۴ ، ۱۷:۵۷
مهدی علی قاسمی

بر شیعیان حیدر کرار مادر است
آن بانویی که باطنِ آیات کوثر است

ما از دعای فاطمه در بند حیدریم
این ذره ای از آن همه الطاف مادر است

"لولاک ما خلقتکما..." وصف فاطمه است
هر دو جهان طفیلی زهرای اطهر است

زهرا اگر نبود خدا عترتی نداشت
از یمن فاطمه است که احمد پیمبر است

طُهر و طهور و طاهر و طِیْهور جملگی
حمد و ثنای مادر ما آن مطهره است

حبش فریضه ای است بر انسان و جنیان
مبغوض او همیشه ی تاریخ ابتر است

زهرا است نور خلقت و خلقت ز نور اوست
محشر تمام عرش ز نورش منور است

حق مرتضی است... لایق حق در میان خلق
زهراست چون که عاشق و هم کفو حیدر است

بیتی که گشت مهبط جبریل، بر نبی
بیت رفیع اوست اگرچه محقر است

در چرخش است عالم امکان به دور او
چون در مقام جلوه ی الله اکبر است

آتش به باغ پر ثمر باغبان زدند
در پرده گفتن غم جانسوز بهتر است

از این سکوت مبهم و این زخم بی شمار
دیگر گمان کنم که نفس های آخر است


حاج مجتبی قاسمی

94/10

۰ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۲۶ بهمن ۹۴ ، ۱۵:۴۷
مجتبی قاسمی

آیه ای از طرف جنت الاعلی آمد

هر ملک سوی زمین بهر تماشا آمد

غنچه ی خنده به روی لب زهرا آمد

مژده، ای اهل زمین زینب کبری آمد

 

اشک شوق علی و ذوق نبی دیدنی است

شب، شبِ رحمت حق است، شبی دیدنی است

 

میکده از سر شوق است مرتب گشته

ساغر از کوثر ناب است لبالب گشته

گوش کن... ذکر لب فاطمه زینب گشته

ملک از عطر نفس هاش مقرب گشته

 

فاطمه شاد که باشد همه عالم شادند

باغ های دو جهان از نفسش آبادند

 

زینب از نسل خدیجه است، شرافت دارد

هیبتش فاطمی و رتبه ی عصمت دارد

نزد ما خاک قدم هاش قداست دارد

در دل سینه زنان، تخت حکومت دارد

 

تا قیامت همه محتاج و حقیرش هستیم

پیرو مکتب و در خط و مسیرش هستیم

 

راهِ بی زینب کبری به خدا بی راهه است

سالک خالیِ از معرفتش گمراه است

زینب آن است که عشق دل ثارالله است

سرّ أب بوده و از سرّ سما آگاه است

 

حافظ و محرم اسرار امامت، زینب

صاحب حکمت و دریای بصیرت، زینب

 

خطبه اش مثل علی، فن بیانش غوغاست

صاحب علم لدنی است شبیه زهراست

نائب فاطمه در واقعه ی عاشوراست

یک تنه آینه ی پنج تن اهل کساست

 

شد به یک جلوه ی خود، عابده ی آل علی

او که در هر نفسی بود به دنبال ولی

 

در صف اول هر معرکه حاضر بودن

کوه غم، کوه بلا دیدن و شاکر بودن 

کم نیاوردن و جنگیدن و صابر بودن

همه جا در پی تعظیم شعائر بودن

 

این همه ذره ای از وصف کمالش هم نیست

قطره ای از اقیانوس جلالش هم نیست

 

شصت و نه آیه به دنبال دمش می آیند

شصت ونه معجزه با بازدمش می آیند

شصت و نه ذبح پی هر قدمش می آیند

شصت و نه نور طواف حرمش می آیند

 

زینب است و همه محتاج به نورانیتش

جمع ها واله و دلداده ی وحدانیتش

 

همه هستیم گدای حرم بی بی جان

همه ی ما به فدای حرم بی بی جان

ما کجا... کرب و بلای حرم بی بی جان

خوش به حال شهدای حرم بی بی جان

 

دور ماندیم رفیقان... سرمان رفت کلاه

رانده از سوی بهشتیم و پی بذر گناه

 

محمد جواد شیرازی

۹۴/۱۱/۲۴

 

 

۰ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۲۴ بهمن ۹۴ ، ۱۶:۱۳
عبدالرقیه

صلی الله علیکِ یا عقیلة العرب

 

زینب عقیله ای است که همتا نداشته

عالم چو او شبیه به زهرا نداشته

جز او حسین مونس غم ها نداشته

شعرم‌ برای منقبتش جا نداشته

 

امشب شب ولادت زهرای دیگر است

از عشق اوست خنده به لبهای کوثر است

 

زینب اگر نبود علی زینتی نداشت

دریای عشق یک گوهر قیمتی نداشت

کوه وقار و صبر دگر قامتی نداشت

اصلا تمام ارض و سما برکتی نداشت

 

کعبه شد و تمام ملک در طواف او

خورشید شد که گشت فلک در طواف او

 

در بیت عشق، مرکز پرگار زینب است

در یک نگاه حیدر کرار زینب است

در یک کلام صاحب اسرار زینب است

بعد از حسین یک تنه ، سالار زینب است

 

عالم چو بحر... گوهر این بحر زینب است

علامه ی یگانه ی در دهر زینب است

 

امشب هوای شام به سر دارم و حرم

سائل شدم به خانه ی بانوی ذوالکرم

با هر نفس طواف روم من قدم قدم

ای کاش آخرش به فدایش شود سرم        

رحمت به هر که گشت فدایی عمه جان

یادی کنیم از همه ی آن مدافعان

 

حاج مجتبی قاسمی

94/10

۰ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۲۴ بهمن ۹۴ ، ۱۵:۲۱
مجتبی قاسمی

السلام علیکِ یا کعبة الرزایا یا زینب 

 

ماه زهرا تا که کردی تو در این ماه حلول

شمس با دیدن نورانیتت کرد افول

 

پای گهواره تو سجده کند جبرائیل

بوسه بر دست تو امشب زده زهرای بتول

 

پای مدح تو به عالم همه حیران هستیم

در مقامات تو سرگشته و ماتند عقول

 

بی وضو دست نباید بزنم بر نامت

عصمت مطلقه دارید همانند رسول

 

حتم دارم به دلش نام شما را هم برد

توبه ی آدم اگر پیش خدا گشت قبول

 

مظهر نام حسین است به عالم نامت

«یا حسین» از دم ِ «یازینب» ما کرد حلول

 

کار و بارش شده بیچارگی و در به دری

هرکسی که زگدایی درت کرد عدول

 

بی توسل به شما روز و شبم هست خزان

می شود رزق ، در عالم به نگاه تو نزول

 

زینت اهل سما ، زینت مادر ، زینب

زینِ اب ، زینِ نبی ، زینِ برادر ، زینب

 

شیعیان در دلشان حب تو دارند همه

خانواده ، پدر و مادر و فرزند همه

 

از درِ خانه ی تو فیض رسیده است به ما

با نگاه تو شدیم عبد خداوند همه

 

هرکجا کار گره خورد خدا را دادیم...

...به نخ چادر مشکی تو سوگند همه

 

کوری چشم حسودان به زمین چرخاندند

دور تو ، دور سر فاطمه اسپند ، همه

 

خمسه ی طیبه با دیدن رویت امشب

در میان دلشان آب شده قند ، همه 

 

زینت حیدری و آینه ی زهرایی

آمده برلب عشاق تو لبخند ، همه

 

در دفاع از حرمت نام تو را حک کردیم

روی هر چفیه و پیراهن و سربند ، همه

 

شهدای  حرمت شیعه ی ناب  علی اند

دشمنان حرمت نطفه حرام اند همه

 

جان ارباب نگاهی تو بر این نوکر کن

این گدا را به دفاع از حرمت پرپر کن

 

مهدی علی قاسمی

۹۴/۱۱/۲۴

۰ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۲۴ بهمن ۹۴ ، ۰۰:۰۵
مهدی علی قاسمی

دانلود صوت شعر با نوای حاج مجتبی قاسمی

 

چو نوری در دل ظلمت فروزنده تویی زهرا
و ایمان را به جانها آفریننده تویی زهرا

کسی که رمز پیروزی شده در هر زمان نامش
چه دیروز و چه امروز و چه آینده تویی زهرا

نوشتم آن که حبش شد کلید خانه ی رحمت
و بغضش تا همیشه گشته سوزنده تویی زهرا

مُغیثی که به هر نخ از عبا و چادرش حتی
شده هر مُرسلی آخر پناهنده تویی زهرا

قیامت در قیامت یک تنه بر پا کنی بانو
پناه عاصیان هستی و بخشنده تویی زهرا

کسی که حیدر و احمد به دور زینبش گردند
و زینب تحت تعلیمش شد ارزنده تویی زهرا

ره توحید تنها راه فرزندان تو باشد
کسی که با جهادش شرک را کنده تویی زهرا

شبیر و شبر تو زینت ارض و سما هستند
و آنها مادری دارند زیبنده... تویی زهرا

الا ای کوثر قران تویی معیار هر ایمان
که در این عالم امکان فروزنده تویی زهرا

منم فرزند خاطی رو به تو آورده ام مادر
کسی که گشتم از رویش سرافکنده، تویی زهرا

کسی که دست او بشکسته اند و پهلویش اما
فقط بر روی حیدر  میزند خنده تویی زهرا

کسی که دست بوسش گشته ختم المرسلین اما
علی از دستهایش گشته شرمنده تویی زهرا

صدف چون بشکند دُر بر زمین می افتد و حالا
میان آن در و دیوار تابنده تویی زهرا


حاج مجتبی قاسمی
۹۴/۱۱

۰ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۱۹ بهمن ۹۴ ، ۰۰:۳۴
مجتبی قاسمی

روضه از زبان امیرالمؤمنین علیه السلام:

 

از غصه سرتاسر شدی این چند ماهه

دلتنگ پیغمبر شدی این چند ماهه

 

وقتی شنیدی دست من را صبر بسته

یک پارچه حیدر شدی این چند ماهه

 

با خطبه هایت هرکجا فتنه به پا شد

پیغمبرِ دیگر شدی این چند ماهه

 

دیدی که تنها مانده ام، زهرا برایم...

... سینه سپر، لشکر شدی این چند ماهه

 

حق داری اصلا خنده روی لب نداری

خسته از این بستر شدی این چند ماهه

 

من که خبر دارم... نپوشان صورتت را

یاسِ علی! پرپر شدی این چند ماهه

 

دارد علی دق می کند از این مصیبت

این قدر که لاغر شدی این چند ماهه

 

شرمنده ام زهرا در این کوچه... در این راه...

خاکی سرِ معبر شدی این چند ماهه

 

داغت قد من را شکست اما تو انگار

از من خمیده تر شدی این چند ماهه

 

فهمیدم از این لاله ها، حق داشتی که

پنهان در این معجر شدی این چند ماهه

 

غیر از خیال و سایه ای از تو نمانده

از سایه هم کمتر شدی این چند ماهه

 

محمد جواد شیرازی

۹۴/۱۱

 
۰ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۱۶ بهمن ۹۴ ، ۰۱:۳۸
عبدالرقیه

دانلود صوت شعر با نوای حاج میثم مطیعی

 

خواب بودم، در میانِ خواب دستم را گرفت

وقت غفلت "حضرت توّاب" دستم را گرفت

 

قبلِ توبه کردنم دل را به سوی خود کشید

من نگفتم که مرا دریاب، دستم را گرفت!

 

سر به زیر و دل شکسته، از همه رانده شدم

دید تنهایم خودش بی تاب دستم را گرفت

 

روز... نه... می خواست شرمنده نباشم پیش خلق

صبر کرد و در شبِ مهتاب دستم را گرفت

 

معصیت کردم... قساوت در دلم آمد ولی

اشک، این سرمایه ی نایاب دستم را گرفت

 

وقتِ معصیت عبایش را به دورِ من گرفت

آبرویم را خرید ارباب... دستم را گرفت

 

گفتنِ یک بار ذکر دلربای "یاحسین"

بیشتر از سجده در محراب دستم را گرفت

 

تشنه بودم، بالب تشنه به سویم آمد و...

... قبل از آنی که بگویم آب دستم را گرفت

 

روضه خوان بالای منبر از سر بر نیزه خواند

روضه ی خورشید عالم تاب دستم را گرفت

 

محمد جواد شیرازی

۹۴/۱۱

۰ نظر موافقین ۵ مخالفین ۰ ۰۸ بهمن ۹۴ ، ۱۳:۰۹
عبدالرقیه

اشکم دو چشمه بر لب مژگان درست کرد

در خشکسالِ عاطفه باران درست کرد

 

بشکن دل مرا که شکایت نمی کنم

کار مرا همین دل ویران درست کرد

 

حالم گرفته بود و دلم غرق خون ولی

حال مرا نوایِ "حسن جان" درست کرد

 

کاری که با رکوع و سجود و دعا نشد

آخر توسلِ به کریمان درست کرد

 

شک داشتم به سینه که برهان نظم چیست؟

زلف نگار در دلم ایمان درست کرد

 

حق است خالقی که برای عِباد خویش

شاهی ز نسل شاه خراسان درست کرد

 

در حیرتم چه کرد دو چشمش که اینچنین

از مرغ لال، مرغ غزلخوان درست کرد

 

دستی به روی سینه ی گمراه من کشید

از کفر محض عبد پشیمان درست کرد

 

روی لبم رسید نوای حسن حسن

در هر تپش...به هر نفس و دم زدن حسن

 

 

 

دل دل کنان رسیده ام اما نمی روم

با جام خالی از لب دریا نمی روم

 

با صد امید آمده ام سمت سامرا

میخانه دایر است به صحرا نمی روم

 

از پای سفره های حسن های اهل بیت

عالَم اگر زنند بفرما... نمی روم

 

آلوده اش شدم که شفاعت کند مرا

بیهوده سمت توبه و تقوا نمی روم

 

در دوزخِ فراق بسوزم مرا خوش است

 بی دردِ عشق، جنتُ الاعلی نمی روم

 

کهفُ الوریٰ حسن، شب احیای من حسن

بی مهر دوست مجلس احیا نمی روم

 

خود را کشانده ام به در خانه ی کریم

سنگم زنند هم من از این جا نمی روم

 

امشب به دور خال لبش چرخ می زنم

فردا طواف چشم، جداگانه می روم

 

وقتش رسیده است، عجب محشری شده است

میلاد حضرت حسن عسکری شده است

 

 

 

محمد جواد شیرازی

۹۴/۱۰/۲۷

۰ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۲۷ دی ۹۴ ، ۲۲:۱۱
عبدالرقیه

السلام علی الدعاة الی الله و الادلاء علی  مرضات الله

 

دانلود صوت این مداحی بانوای حاج محسن صائمی

 

شاعری می کنم و عاشق این نوکری ام

تا که پر نور شود این دل خاکستری ام

 

همه جا مدح شما هست در اندیشه ی من

رهرو دعبل و دنباله رو حِمیَری ام

 

سالیانی است که مدح تو به گوشم خورده

سالیانی است که در مدح تو پامنبری ام

 

ریشه ام را تو بکن روزی اگر دیدی که

با گداییِ درت در پی نام آوری ام

 

تو خودت این قلم پای مرا قطع بکن

دیدی ام گر پی لطف و کرم دیگری ام

 

آمدم سمت حرم تا که تماشات کنم

چه کسی گفته که من در پی انگشتری ام؟

 

آمدم تا که بگویم تو فقط شاه منی

محضرت آمدم اثبات کنم نوکری ام

 

بر در میکده ات بهر تملّق گویم 

نوکر بی سر و پای حسنِ عسکری ام

 

دلم از بس که نرفته است زیارت خون شد

برسانید براتی به خدا مشتری ام

 

سامرا رفتن من دست عزیز دل توست

جان فرزند خودت باز بگو می بری ام؟

 

شیعه نه عبد که نه عاشق و مجنون هم نه

بر در خوان شما من سگ خیره سری ام

 

هر چه بد کرده ام آخر تو مرا بخشیدی

باز انگار نه انگار ، زبس که جری ام

 

هر چه هستم ولی آقا همه دم می گویم

عاشق حیدرم از دشمن زهرا بری ام

 

ای که شأنت همه دم "عادتکم احسان" است

من گنهکار و سیه رو و بدم ، می خری ام؟

 

سامرا رفته ام و خوب گدایی بلدم

بس که دلبسته شده بر قسم مادری ام

 

سامرا آمدم و کوری داعش گفتم

چشمتان کور شود زینبی ام ، حیدری ام

 

شاعر:

#مهدی_علی_قاسمی

۰ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۲۵ دی ۹۴ ، ۲۱:۳۷
مهدی علی قاسمی

مناجات شب جمعه

دانلود صوت شعر با نوای حاج مجتبی قاسمی
دانلود صوت شعر با نوای حاج میثم مطیعی

 

نامحرم آوردم دل و محرم گذشتم

بر دل نوشتم: "دوستت دارم..." گذشتم

 

عشق است و عاشق هرچه دارد نذرِ عشق است

از مادرم،  دار و ندارم هم گذشتم

 

گمراه بودم، گریه کردم در عزایت

از نسلِ آدم بودم و آدم گذشتم

 

از کودکی ام بین هیئت ها نشستم

من پای عشقت از همه عالم گذشتم

 

فرهادم و با دردِ شیرینی که دارم

از خیرِ طب و بهره ی مرهم گذشتم

 

یک روز زیر پرچمت من را رساندند

عمری است از زیرِ همین پرچم گذشتم

 

امشب شبیه تو که درهم می خریمان

از هر کسی ناراحتم درهم گذشتم

 

شب های جمعه در فراقِ کربلایت

از شهر ری با سینه ای پر غم گذشتم

 

کم کم مرا سوزاند داغِ روضه هایت

از شعرها... از روضه ها... کم کم گذشتم

 

مقتل به دستم مانده و مبهوت ماندم

هی بغض کردم، خط به خط خواندم گذشتم

 

بوسه به زیر حنجرت دردسری شد

از روضه ی جان کندنت مبهم گذشتم

 

جانم به لب آمد زمانی که به مقتل

از غارت پیراهن و خاتم گذشتم...

 

شکر خدا این بار هم  از روضه هایت

با قلب خون، با چشم پر شبنم گذشتم

 

محمد جواد شیرازی

۹۴/۱۰

۰ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۱۷ دی ۹۴ ، ۲۳:۳۱
عبدالرقیه

السلام علیک یا رسول الله... یا رحمة للعالمین

 

دانلود فایل صوتی این شعر با نوای حاج محمود کریمی

دانلود فایل تصویری این شعر با نوای حاج محمود کریمی

دانلود صوت شعر با نوای حاج محمد رضا طاهری

 

شمس رویت همیشه تابنده است

ابرویت ذوالفقارِ برنده است

دلت از مهر و عشق آکنده است

نام احمد تو را برازنده است

یا محمد که هر دو زیبنده است

 

مست جامت شدم خدا را شکر

صید دامت شدم خدا را شکر

بعد، رامت شدم خدا را شکر

من بنامت شدم خدا را شکر

هر اسیری به تو پناهنده است

 

خانواده به خانه محتاج است

مو پریشان به شانه محتاج است

مرغ، بر آب و دانه محتاج است

نوکرت بی بهانه محتاج است

دستِ لطفت زِ بس که بخشنده است

 

زینت دوش تو حسین و حسن

عطر تو برده عطر و بوی وطن

شاهد حرف من اویسِ قرن

بتکان باز هم عبا، دلِ من...

بر همین عطر دلنشین بند است

 

خطبه های فصیح تو دریاست

خنده های ملیح تو غوغاست

سینه ی ما... ضریح تو اینجاست

رحمتی و شبیه تو زهراست

نامتان هم مرا خوشایند است

 

چشم تو کرده بر دلم اثبات

من کجا خواندن از شما... هیهات

پس نوشتم به جای این ابیات

بر محمد و آل او صلوات

این دعا ضامنِ فرستنده است

 

راه سخت است، راهِ حل داری

میل برچیدن هُبَل داری

صحبت از رب لم یزل داری

فاطمه را که در بغل داری

دشمن ابترت سرافکنده است

 

سوره خواندی و از ولی خواندی

هر کجا بی معطلی خواندی

سنگ هم خوردی و ولی خواندی

آیه آیه "علی علی" خواندی

شاهد حرف من خداوند است

 

بستر تو که جای هرکس نیست

منبر تو که جای کرکس نیست

پس خلافت برای ناکس نیست

لایق مسند شما پس نیست...

غیر خیبر شکن که رزمنده است

 

حشر، حق است... پس اجل حق است

راه توحید از ازل حق است

الحق این حرف چون عسل حق است

حق علی و علی معَ الْحَق است

حق علی را به قلب ما کنده است

 

میوه داده است اشک و آه علی

دو جهان، شیعه شد سپاه علی

مذهب صادق است، راه علی

مثل موجی به تکیه گاه علی...

مکتب جعفری خروشنده است

 

محمد جواد شیرازی

 

۹۴/۱۰/۶

 
۲ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۰۶ دی ۹۴ ، ۲۲:۳۶
عبدالرقیه

السَلامُ عَلیکَ یا اَبا مُحَمَّدٍ یا حَسَنَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا الزَّکِىُّ الْعَسْکَرِىّ

آن کعبه ای که صاحب کعبه دچارش شد

قسمت نشد حاجی شود، حق بی قرارش شد

 

یک روز بین شیرها الله اکبر گفت

شیر درنده محو او گشت و دچارش شد

 

اسب چموشی را لگام انداخت، نازش کرد

مرکب ادب کرد و سپس آقا سوارش شد

 

وقتی سه سال آقای ما در بین زندان بود

یعنی سه سالِ سخت، غربت... یارِ غارش شد

 

در روزها، در کنج زندان روزه داری کرد

شب ها مناجات و نماز و گریه کارش شد

 

گرچه دل تاریک و سنگی داشت زندان بان

آقا دعایش کرد تا تقوا نثارش شد

 

تا معتمد فهمید با زندان حریفش نیست

با جام زهری سویش آمد... سفره دارش شد

 

مسموم شد آقا، میان حجره اش افتاد

بر خاک چنگی می زد و دلتنگ یارش شد

 

از تشنگی آبی طلب کرد از غلام اما

مانع ز نوشیدن دو دست رعشه دارش شد

 

شکر خدا فرزندش آمد این دم آخر

دیدار رویش روزی چشمان تارش شد

 

این جا امام عسگری در بین این حجره...

... فرزندش آمد در کنارش غم گسارش شد

 

در کربلا اما همین که جد او افتاد

قاتل به روی سینه، یارِ احتضارش شد

 

رحمی به کهنه جامه اش حتی نکردند و...

...دست کسی غارتگر آن یادگارش شد

 

سالار زینب را میان خون رها کردند

گرمای سوزانِ بیابان سایه سارش شد

 

زینب اسیری رفت و جای یک کفن آخر...

...تکه حصیری بر تن شاه و نگارش شد

 

محمد جواد شیرازی

 

۹۴/۹/۲۸

 

 

۰ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۲۸ آذر ۹۴ ، ۱۶:۳۳
عبدالرقیه

السلام علیک یا سکینه بنت الحسین

 

شب ما را سحر نمی آید

خواب، در چشمِ تر نمی آید

مدحش از من که بر نمی آید

چون سکینه دگر نمی آید

 

دختر شاه...گوهر نایاب

بی قرینه... درست مثل رباب

 

روضه می خواند، روضه با احساس

روضه اش داشت عطر و بوی یاس

شرم یک مرد... روضه ای حساس

وای از مشک پاره ی عباس

 

روضه ی دست و چشم و مشک عمو

روضه ی قطره قطره اشک عمو

 

روضه خوان چشم های خود را بست

مادرش دست خود زند بر دست

رأس اصغر به روی نیزه نشست

پای نیزه قد سکینه شکست

 

به خدا خواهر است حق دارد

خواهر اصغر است حق دارد

 

بر سر ناقه خواند نافله را

دور ناقه شنید هلهله را

چه کند خنده های حرمله را

چشم دشمن به سوی قافله را

 

مثل یک مرد... مثل عمه ی خود

صبر می کرد... مثل عمه ی خود

 

قلبش از غصه ها کباب شد و

بعد سقا فقط عذاب شد و

مثل او از خجالت آب شد و

وارد مجلس شراب شد و

 

خیزرانِ یزید پیرش کرد

حرف مردی پلید پیرش کرد

 

دختر بی قرینه ی پدرش

روضه خوان مدینه ی پدرش

همه جا شد سکینه ی پدرش

یادش افتاده سینه ی پدرش

 

زیر پای سوارها افتاد

روی گل، ردِ خارها افتاد

 

یادش افتاد آه آهِ حسین

غرق در خون همه سپاه حسین

بود یک نیزه تکیه گاه حسین

داد می زد که قتلگاهِ حسین...

 

...پر شد از خونِ زخم های تنش

پر شد از تیر و نیزه ها بدنش

 

وسط حجره ی محقر خود

با دل خون میان بستر خود

باز در لحظه های آخر خود

یادش افتاد داغِ خواهر خود

 

کنج ویرانه خواهرش جان داد

سر بابا برابرش... جان داد

 

علی سپهری

محمد جواد شیرازی

۹۴/۹/۲۵

۱ نظر موافقین ۵ مخالفین ۰ ۲۵ آذر ۹۴ ، ۱۴:۴۵
عبدالرقیه

ماه صفر تمام شد اما عزا بپاست

این هفته هفته ی غم اولاد مصطفاست

 

جایِ غدیر را سخن دشمنان گرفت

این بدعتی که شد خودش آغاز ماجراست

 

راه سخیفِ اهل سقیفه شروع شد

پایانِ کار، خانه نشینیِ مرتضاست

 

با مهرِ حیدر است که عالم بنا شده

دنیای بی ولای علی پوچ و بی بهاست

 

بیعت نکرد بیتِ علی با خلیفه ای

راه غدیر و راه سقیفه ز هم جداست

 

دشمن سه بار حمله بر این خانه کرده است

بیتی که داغدار غم ختم الانبیاست

 

یا صاحب الزمان نظری کن به پشت در

این مادر شماست که در بین شعله هاست

 

محسن به پشت در به چه جرمی شهید شد؟!

قلب امام عصر  بر این غصه مبتلاست

 

ای وای از غلاف... مرا می کشد همین...

...ردی که روی بازوی ریحانه ی خداست

 

کوچه مقدّم است به گودال قتلگاه

زیرا مدینه نقطه ی آغاز کربلا است

 

محمد جواد شیرازی

۹۴/۹/۲۲

 
۱ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۲۳ آذر ۹۴ ، ۰۰:۳۷
عبدالرقیه

بابا من از دنیای بی تو دل بریدم

یک روز خوش بعد از تو در دنیا ندیدم

 

هر چند که دیر آمدی عیبی ندارد

شکر خدا امشب به دلدارم رسیدم

 

خیلی شبیه مادرت زهرا شدم…نه؟

با این دو چشم تار و گیسوی سپیدم

 

این زجر یاغی دخترت را زجر می داد

از ترس او در بین صحرا می دویدم

 

از روی ناقه تا زمین خوردم مرا زد

من ضربه ی دستان سنگینش چشیدم

 

در راه شام از خستگی خوابیدم اما

از خواب با ضرب لگدهایش پریدم

 

هم گوش من سنگین شده هم پلک هایم

طوری کتک خوردم که یک ماهه خمیدم

 

وقتی که دشمن برد ما را بین بازار

من هم شبیه تو خجالت می کشیدم

 

هر چند بالم سوخته با این همه باز…

…هر شب به یاد عمه و بزم یزیدم

 

یک مرد شامی بین مجلس حرف بد زد

آن حرف زشتی که به عمه زد شنیدم

 

خیلی تحمل می کنم درد کمر را

چاره ندارم…از علاجش ناامیدم

 

من را ببر با خود…نمی خواهم بمانم

بابا من از دنیای بی تو دل بریدم…

 

علی سپهری

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۹ آذر ۹۴ ، ۲۲:۲۵
علی سپهری

بعد از آن روز دوشنبه حال و روزش درهم است

غربت و غم سینه اش را روز و شب پر می کند

 

می رود مسجد به منبر سب حیدر می کنند

بین کوچه می رسد با خود تفکر می کند

 

دیدن هربارِ قنفذ یا مغیره... بگذریم

در خودش می ریزد و یادی ز چادر می کند

 

می شود آیا کریمی را به دِرهم ها فروخت؟

آدم از این حرف، احساس تحیر می کند

 

می کِشد از زیر پا سجاده اش را آشنا

اینچنین سرباز از رهبر تشکر می کند؟!

 

صلحِ آقا جنگ با تزویر بود و جاهل است...

...هر کسی این صلح را سازش تصور می کند

 

آب می خواهد لب روزه امام از همسرش

همسرش با زهر دارد جام را پر می کند

 

پاره های این جگر در تشت بی علت که نیست

سنگِ سخت از سوز این جرعه تغیّر می کند

 

مطمئنم در دو عالم جزء قوم اشقیاست

هرکه از آقام احساس تنفر می کند

 

وقت تشییع تنش آمد زنی استر سوار

با کمانداران خود حسِ "تکاثر" می کند

 

می رسد آخر زمان انتقام منتقم

می رسد خواری آن کس که تکبر می کند

**********

 

سنگ دل هستم... بدرد گِل شدن که می خورم

این دلِ سنگم برایش کار آجر می کند

 

محمد جواد شیرازی

 

۹۴/۹/۱۸

 

 

 

 

۰ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۱۸ آذر ۹۴ ، ۰۶:۳۷
عبدالرقیه

دانلود فایل تصویری این مداحی با نوای حاج محمد کمیل
دانلود صوت شعر با نوای حاج حمید علیمی

 

یک وقت از ما نوحه و دم را نگیری

سینه زنی و شور و ماتم را نگیری

 

خیلی میان روضه هایت سود کردیم

یک موقع از ما روضه و غم را نگیری

 

 

سینه زدم تا که گناهم را بریزی

این کمترین چیزی که دارم را نگیری

 

حال بد ما با وجود روضه خوب است

از دست نوکرهات مرهم را نگیری

 

آقا برای ما محرم خیرها داشت

از ما گنهکاران محرم را نگیری

 

با هم خریدی خوب و بد را بین روضه

این گریه کردن های با هم را نگیری

 

در بین روضه التماست می کنم من

جانم بگیری،گریه هایم را نگیری

 

در بین هیأت کار من پرچم زدن شد

دستان من خالیست…پرچم را نگیری!

 

یک شب میان روضه ات گفتم خدایا

از نوکران،شاه دو عالم را نگیری

 

شاعر:علی سپهری

۰ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۱۲ آذر ۹۴ ، ۲۲:۲۱
علی سپهری

منم مجنون و دلتنگت،تویی دلبر تویی لیلا

رسیدی کنج ویرانه،قرار این دل شیدا

 

در این ایام تنهایی،قسم بر جان بابایی

برای دخترت هرشب،تویی شیرین ترین رویا

 

 

عمو رفت و تو رفتی و نگفتی بی تو می میرم

نگفتی دختری داری؟نگفتی می شوم تنها؟

 

لب و دندان من مثل لب و دندان تو زخم است

از این وجه شباهت عاشقی من شده معنا

 

تو رفتی وقت غربت شد،تمام خیمه غارت شد

به دخترها جسارت شد،ولی سقا نبود آنجا

 

ز روی نیزه افتادی،ز روی ناقه افتادم

تو را با سنگ می زد دشمنت اما مرا با پا

 

میان این همه دشمن چقدر این زجر بی رحم است

مرا زد در دل صحرا،به پیش نیزه ی سقا

 

کف دستان سنگینش به قدر صورت من بود

ببین سنگینی پلک دو چشمان مرا بابا !

 

دو چشمم تار می بیند،دو بازویم پر از درد است

شدم در کودکی بابا،شبیه مادرت زهرا

 

گمانم گوشوار من به گوش دختر شمر است

ولی هر قدر هم گشتم النگویم نشد پیدا

 

به هر پهلو که می خوابم،تن من درد می گیرد

مکافات است خواب من برای عمه این شبها

 

برای عمه ام زینب،فقط زحمت هر شب

مرا با خود ببر دیگر،پدر سیرم از این دنیا

 

شاعر:علی سپهری

۰ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۰۴ آذر ۹۴ ، ۲۲:۱۹
علی سپهری

السلام علیک یا اباعبدالله الحسین

 

برگشته ام به کرببلا یا اخاالغریب

بی تو دگر فتاده ام  از پا اخاالغریب

قدّم زغصه های تو شد تا اخاالغریب

بعد از تو نیست خیر به دنیا اخاالغریب

 

یک اربعین پس از تو بلا دیده خواهرت

ای مه جبین پس از تو بلا دیده خواهرت

 

آورده ام کنار مزارت سر تو را

از ساربان گرفته ام انگشتر تو را

دق داده اند بی صفتان مادر تو را

از بس زدند در همه جا خواهر تورا

 

یکدم نظر نما که تن من شده کبود

رفتم به شام و دربر من محرمی نبود

 

از دوریت حسین گریبان دریده ام

رفتی و بعد تو چه بلایی کشیده ام

من ناسزا زدشمن زهرا شنیده ام

مبغض تر از یهود به حیدر ندیده ام

 

از آتش یهود به سر ها نشانه است

بر گونه هایمان اثر تازیانه است

 

آنشب که آمدی تو به خواب سه ساله ات

گریان شدیم از تب و تاب سه ساله ات

دادند با سر تو جواب سه ساله ات 

دق کرد و مرد کنج خرابه سه ساله ات

 

درشهر شام نام تو را جار می زدیم

وقتی رقیه رفت فقط زار می زدیم

 

بر خیز و کن نگاه تو حال رباب را

بر دست او کبودی و جای طناب

او دیده راس خونی و طشت شراب را

آرام کن تو  قلب حزین و کباب را

 

او ناله از فراق تو ای شاه می کشد

گهواره را گرفته فقط آه می کشد

 

ای سایه ی بلند تو بر سر بلند شو

جانم شود فدات برادر بلند شو

پس داده اند چادر مادر بلند شو

زخم جبین من شده بهتر بلند شو

 

بنگر چگونه از غم تو سالخورده ام

بر خیز تا کنار مزارت نمرده ام

 

یادم نمی رود که چه دیدم ز روی تل

من ناله ی بنیَّ شنیدم زروی تل

فریاد یا حسین کشیدم زروی تل

بر سینه ات نشست و دویدم زروی تل

 

آن نانجیب خنجر خود را برون کشید

راس تو را مقابل من از قفا برید

 

#مهدی_علی_قاسمی - در راه نجف به کربلا

 

#اربعین۹۴

 

۰ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۰۱ آذر ۹۴ ، ۲۱:۳۴
مهدی علی قاسمی

السلام علیک یا بنت الحسین

 

این غزل رو با تمام حقارتم تقدیم می کنم به سیدة النساء بی بی حضرت رقیه خاتون سلام الله علیها

 

به آشنا نگه آشنا نمی افتد؟!

چرا به ما گذر هل اتی نمی افتد؟

 

قسم به سوره ی یس، به فجر و اعطینا

که لحظه ای دلم از تو جدا نمی افتد

 

کسی برای یتیمت میان این مردم

در این خرابه به فکر غذا نمی افتد

 

سرت اگر چه شکسته اگرچه خونین است

برای دختر تو از بها نمی افتد

 

سر تو را که به نی بست با خودم گفتم

اگر تکان دهدش ناشیانه، می افتد

 

دوباره نام تو را برده ام به لب حتما

به صورتم اثر تازیانه می افتد

 

خودت بیا و ببین زجر لعتنی هر روز

به جان دختر تو وحشیانه می افتد

 

چنان مرا به ستم پشت قافله زده است

که خود به خود سر من روی شانه می افتد

 

از آن زمان که شدم من شبیه مادر تو

دهان دشمنت از ناسزا نمی افتد

 

ز صورتم کف دستش بزرگتر بوده

 کبودی رخ من با دوا نمی افتد

 

به من بگو که اسیری به دست بسته ی خود

اگر لگد بخورد بی هوا نمی افتد؟

 

اگر چه آبله در پای من فراوان است

ولی به عشق تو این تن زپا نمی افتد

 

خدا به خیر کند حال و روز زینب را

که از سرش تو و طشت طلا نمی افتد

 

حجابِ نور بوَد دور ما خیالت تخت

که سمت ما نگه بی حیا نمی افتد

 

#مهدی_علی_قاسمی

 
۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۰۱ آذر ۹۴ ، ۲۱:۲۵
مهدی علی قاسمی

لباس پاره دارم...وصل جانان را چه باید کرد؟
پدر خوش آمدی ناخوانده مهمان را چه باید کرد؟

مرا تنها میان گرگ ها ول کردی و رفتی
نگفتی دخترم من؟ درد هجران را چه باید کرد؟

پر از خون ذوالجناح آمد، همین که خیمه گاه آمد
به خود گفتم پس از تو این گریبان را چه باید کرد

تو رفتی و به ما حکم فرار از خیمه ها دادند
لبِ تشنه... تنِ خسته... بیابان را چه باید کرد؟

من از ترسم دویدم چادرم در زیر پایم ماند
در این حالت بگو خار مغیلان را چه باید کرد

گلوبندم... النگویم...  شب یلدای گیسویم...
...به غارت رفت و این حال پریشان را چه باید کرد؟

عموجانم به جوش آمد... سرش از روی نی افتاد
به روی خاک صحرا ماه تابان را چه باید کرد

یکی از بچه ها افتاد و ما پشتش زمین خوردیم
قطار خسته ی خیلِ اسیران را چه باید کرد

بدون معجر و حیران، به روی ناقه ی عریان
نگاه دشمنانِ نامسلمان را چه باید کرد

برایم خون لب داری، برایت آستین دارم
امان از جای سرنیزه... دگرآن را چه باید کرد

شب از سرمای ویرانه تمام پیکرم لرزید
در این ویرانه ظهرِ گرم و سوزان را چه باید کرد

دوتا دندان لق دارم... ببر من را که حق دارم
بدون تو دگر بابا تن و جان را چه باید کرد


محمد جواد شیرازی

94/8/26

۱ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۲۶ آبان ۹۴ ، ۱۸:۰۲
عبدالرقیه

بیچاره دلی که به محبت نتپیده است

یا در ره معشوق مشقت نخریده است

 

بیچاره کسی که شب جمعه شده اما

از گوشه ی چشمش نم غربت نچکیده است

 

اربابی و ما ماتِ کرامات تو هستیم

کس پشت سرت غیر کرامت نشنیده است

 

"ما از تو به غیر از تو نداریم تمنا

حلوا به کسی ده که محبت نچشیده است"

 

بر خاک درت پوزه بمالیم و تو ای کاش

روی سرمان از سر رأفت بکشی دست

 

خوشبخت کسی شد که به شکرانه ی این عشق

دامان حیا... پرده ی عصمت ندریده است

 

امشب سر سجاده دلم ریخته برهم...

...یاد گذرم که به مزارت نرسیده است

 

بگذار گدایت بشود کرب و بلایی

تا پیش همه باز خجالت نکشیده است

 

بنگر تو به زینب که پس از رفتنت آقا

قدّش ز غریبی و اسارت چه خمیده است

محمد جواد شیرازی

۹۴/۸/۲۱

بیت چهارم از غزلی از جناب سعدی

۰ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۲۲ آبان ۹۴ ، ۱۵:۴۳
عبدالرقیه

باید سرود از حلم زینب ایها الناس
باید نوشت از رکن مذهب ایها الناس

با اشک چشمم در مقاماتش نوشتم:
"استاد بی همتای مکتب" ایها الناس

آیا کسی مانند او در وادی عشق
کرده ادای حق مطلب ایها الناس؟

چادر نمازش سوخت اما کم نیاورد
گرچه شد از ماتم لبالب ایها الناس

دروازه ی ساعات بود و زینب ای وای
رقاصه ها بر دور مرکب ایها الناس

ناموس حق را بر سر بازار بردند
با حال و روز نامرتب ایها الناس

بزم شراب و خیزران... قاری قرآن
کوه حیا می سوخت از تب ایها الناس

جای تمام بچه ها او کعب نی خورد
در شام، قدش شد مورب ایها الناس

آنقدر این عالم بلا در جام او ریخت
بر کعبه ی غم شد ملقب ایها الناس

مانند زهرا شد... تعجب هم ندارد
این گریه های در دل شب ایها الناس

می آید امشب باز از کنج خرابه
سوز نوایش "ربی یا رب..." ایها الناس

با خطبه هایش شام را از پا درآورد
زینب و ما ادراک زینب ایها الناس


محمد جواد شیرازی
94/8/20

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۲۰ آبان ۹۴ ، ۱۰:۱۳
عبدالرقیه

السلام علیک یا زین العابدین

دانلود صوت شعر با نوای کربلایی سید رضا نریمانی

دانلود صوت مداحی با نوای کربلایی محمدحسین پویانفر

دانلود صوت مداحی حاج امیر کرمانشاهی

 

مثل شمعی به روی خاک چکیدن سخت است
با پر و بال پر از زخم پریدن سخت است
تا چهل سال فقط آه کشیدن سخت است
یاد گودال و حرم جامه دریدن سخت است

روضه و گریه شده روزی او در هرشب
خاطرش را همه دیدند مکدّر هرشب
با لب تشنه و با یک دل مضطر هرشب...
...یاد یک واقعه از خواب پریدن سخت است

بر امامی که اسیری به بیابان دیده
زخم پا بر اثر خار مغیلان دیده
اهل بیتش همه با صورت عریان دیده
معجر و پوشیه و جامه خریدن سخت  است

آب را دید و دلش یاد عمو سوخته است
جگرش سوخت... لبش سوخت... گلو سوخته است
بهر آن که سر و عمامه ی او سوخته است
حرف، از کوچه و بازار شنیدن سخت است

چقدَر از غم این فاجعه افروخته است
چشم بر نیزه ی شش ماهه فقط دوخته است
یاد حلقوم علی حنجر او سوخته است
این وسط حرمله را یکسره دیدن سخت است

پیش آن کس که شرر بر جگرش افتاده
خنجری کند به جان پدرش افتاده
دیده که در ته گودال سرش افتاده
تشنه لب کشتن مذبوح شدیدا سخت است

یک نفر که شده گریانِ پدر تا حالا
یادش افتاده تن خونی بابا حالا
بوریایی که خودش دیده و اما حالا
دم آخر کفنش را طلبیدن سخت است

مهدی علی قاسمی
محمد جواد شیرازی
۹۴/۸/۱۵

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۶ آبان ۹۴ ، ۱۰:۵۲
عبدالرقیه

یک روز می رسد به خدا خوب می شوم

بیمارم و به طب شما خوب می شوم

 

تنها امید بنده ی عاصی نگاه توست

آخر به این امید و رجا خوب می شوم

 

از من دعا و از تو اجابت رسیدن است

در هر سحر به ذکر و دعا خوب می شوم

 

تنها سلاح عبد گنهکار گریه است

من با همین سلاح بکا خوب می شوم

 

دستان من به دامن جز تو دراز نیست

غیر از تو رو زنم به کجا خوب می شوم؟

 

هر بار با گناه و خطا می خورم زمین

فورا به لطف آل عبا خوب می شوم

 

وقتی میان سینه ی من حب مرتضی است

پس با هزار جرم و خطا خوب می شوم

 

گیرم که هیچ کس گره ام وا نمی کند

من می روم امام رضا خوب می شوم

 

بیمار،هر که شد به شفاخانه می رود

یک کربلا روم به خدا خوب می شوم

 

من کربلا نرفته ام اما ز دیدن

عکس ضریح کرب و بلا خوب می شوم

 

از خوان سیدالشهدا رزق می خورم

با لطف سیدالشهدا خوب می شوم

 

خود را همه اش به روضه ی ارباب می کشم

در بین این حسینیه ها خوب می شوم

 

کنج خرابه دخترکی ناله زد پدر

یک شب به این خرابه بیا...خوب می شوم

 

پهلوم با نفس زدنم تیر می کشد

عمرم بگو سر آمده یا خوب می شوم

 

علی سپهری

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۶ آبان ۹۴ ، ۱۰:۴۹
علی سپهری

وقتش رسیده است که عرض ادب کنیم

وقتش رسیده حال بکایی طلب کنیم

وقت عزا و گریه و اندوه و ماتم است

امشب عزای اشرف اولاد آدم است

شور قیامت است که گویا به پا شده

زیرا عزای حضرت ابن الرضا شده

او که برای عالم و آدم طبیب بود

حتی میان خانه ی خود هم غریب بود

خواهر نداشت تا برسد پیش پیکرش

مادر نبود تا که کند گریه در برش

از درد زهر کل تنش تیر می کشید

خونابه از لبش به کف حجره می چکید

در وقت احتضار کسی کف نمی زنند

هنگام دست و پا زدنش دف نمی زنند

اما امان ز ظلم و جفای کنیزها

گم شد صداش بین صدای کنیزها

در لحظه های آخر خود بی شکیب بود

او غصه دار روضه ی شیب الخضیب بود

با اینکه تشنه بود ولی نیزه ای نخورد

در بام خانه پیرهنش را کسی نبرد

شکر خدا که دختر او را کسی نزد

با کعب نیزه خواهر او را کسی نزد

خیلی حسین در ته گودال خسته بود

قاتل به روی سینه ی آقا نشسته بود

شمر از صدای ناله ی زهرا حیا نکرد

در قتلگاه گیسوی او را رها نکرد

 

علی سپهری

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۲ آبان ۹۴ ، ۲۲:۱۴
علی سپهری

دانلود صوت شعر با نوای حاج حسین سیب سرخی

دانلود صوت این مداحی با نوای کربلایی سجاد شریعتی

 

ای امیرالمؤمنین ما همه

آیت العظمای بیت فاطمه

 

آفرینش تحفه ای بر خوان تو

متقین ریزه خور احسان تو

 

مدح تو فرموده قرآن مبین

حب تو واجب بُوَد بر مسلمین

 

افضل الاعمال شد ذکر شما

لا فتی را گفت جبریل از خدا

 

ای سخن های تو آیاتی عمیق

ای رفیق هر فقیر بی شفیق

 

میهمان، در خانه ی حق مادرت

برترین زن در دو عالم همسرت

 

اسوه ی صبر است زینب دخترت

آسمان ها سائلان قنبرت

 

ای که مدح تو خدا فرموده است

آیه آیه سوره ها فرموده است

 

ای نفس های تو انسان آفرین

ای نظرهای تو سلمان آفرین

 

نام تو ذکر مدام انبیاء

ذکر تو حصن حصین اولیاء

 

ای امید هر نبی و هر ولی

نام تو در آسمان ها شد علی

 

انبیاء بر تو توسل کرده اند

اوصیاء بر تو توکل کرده اند

 

آدم از تو در زمین بخشیده شد

تا که نامت برد او هم دیده شد

 

مایه ی آرامش یعقوب تو

بر همه بیچارگان یعسوب تو

 

ای پناه یوسف اندر قعر چاه

خوانده ات با صد امید و سوز آه

 

یونس از دریا صدا زد یا علی

در دل غم ها صدا زد یا علی

 

چون عصا در دست موسی مار شد

ترس در رخسار او بسیار شد

 

گفت حیدر ناگهان آرام شد

ای عجب آن اژدها هم رام شد

 

در تمام سختی و اوج محن

از تو ایوب نبی گفته سخن

 

صبر او از صبرتان نشأت گرفت

با توسل بر تو او قدرت گرفت

 

شعله سر زد زاتش نمرودیان

دست ابراهیم بسته آن میان

 

بین آتش زد خلیل الله ندا

یا علی حیدر مدد یا مرتضی

 

ای سلیمان ها به دور قنبرت

خضر و یونس ها گدایان درت

 

مور تو کار سلیمان می کند

نام تو والله طوفان می کند

 

در کنار نوح در اوج بلا

بوده ای از ابتدا تا انتها

 

ای دخیلت جمله ی پیغمبران

ای ولایت از تو باقی در جهان

 

نسل تو نسل امامان مبین

عشق ما باشد امام آخرین

 

منجی عالم بود فرزند تو

کل معصومین همه در بند تو

 

ای تمام عرشیان مشتاق تو

انبیاء و اولیاء عشاق تو

 

رونمایی کرده حق از روی تو

کعبه دارد یک نمی از بوی تو

 

مادرت آمد عجب غوغا شده

بهر او دیوار کعبه وا شده

 

مادر عیسی اگرچه رانده شد

مادرت با عشق اینجا خوانده شد

 

کعبه از عشق تو گشته سینه چاک

تا قدم بر او گذاری پاک پاک

 

خانه ی حق گشته زایشگاه تو

راه حق تنهاست آقا راه تو

 

آری آری هست عالم هست توست

اختیار هر دوعالم دست توست

 

ای امید هر نبی و هر ولی

جان عالم باد قربانت علی

 

حاج مجتبی قاسمی

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۲ آبان ۹۴ ، ۲۱:۴۷
مجتبی قاسمی