تا که چکید اشک و نشان از معذرت شد
از عرش، امرِ حقتعالی مغفرت شد
دلسوزتر از والدینم بود و نزدش
بی معرفت بودم که کارم معصیت شد
تکیه کند بر زندگیِ این دو روزش
نفسی که غافل از بقای آخرت شد
یک اخم مولا شد دلیل قهر بنده؟!
بنده چه شد که این همه کم ظرفیت شد!
خیر دوچندانی به سائل ها رسانده
هر بار از رزاق، چیزی مسئلت شد
ما را برای توبه، مادر می کشاند
باید همیشه شاکرِ این موهبت شد
خوشبختِ عالم کیست؟ هر کس، در دوعالم
با حب زهرا و علی خوش عاقبت شد
ماه امیرالمؤمنین دارد می آید
ماه کسی که جلوهی وحدانیت شد
با آبرو شد در نجف حتی گنهکار
زاهد جدا شد از علی، بی حیثیت شد
رزق نجف می خواستیم از خوان زهرا
دیدیم رزق کربلا هم مرحمت شد
مانند زینب با دعای ام کلثوم
سیلِ بلایا دور از این مملکت شد
حق با علی بود و به اهل بیت پاکش ...
هر چه جفا شد، پای این حقانیت شد
بعد از حسین و ذبح سختش بین گودال
خیلی جفا بر زینبین از هر جهت شد
بر این دو خواهر که بلایی سخت دیدند
کعبِ نی و شلاق، عرض تسلیت شد
دور از نگاه نافذ عباس، در شام
بین شلوغی ها، حرم بی امنیت شد
محمد جواد شیرازی